Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κατασκευές αναβαθμών και προστασία εδάφους"
(Νέα σελίδα με 'Αν και οι αναβαθμοί είναι ακόμα μία "ζωντανή παράδοση", η ...') |
|||
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Αν και οι [[Αναβαθμοί και προστασία εδάφους|αναβαθμοί]] είναι ακόμα μία "ζωντανή παράδοση", η τέχνη της κατασκευής αυτών είναι τόσο παλαιά όσο κα η καλλιέργεια της γης και θεωρούνταν ως ζωτικής σημασίας για την γεωργία για πολλούς αρχαίους πολιτισμούς. Οι λοφώδεις περιοχές με [[Ελιά|ελαιώνες]] (με κλίσεις συνήθως μεγαλύτερες από 6%) στη [[Νομός Λέσβου|Λέσβο]] έχουν διαμορφωθεί με αναβαθμούς (ξηρολιθιές) αρκετές εκατοντάδες χρόνια πριν χρησιμοποιώντας πέτρες. Οι ελαιώνες στη περιοχή αυτή καλύπτουν έκταση 60.966 εκταρίων.<ref name="Κατασκευές αναβαθμών και προστασία εδάφους"/> | + | Αν και οι [[Αναβαθμοί και προστασία εδάφους|αναβαθμοί]] είναι ακόμα μία "ζωντανή παράδοση", η τέχνη της κατασκευής αυτών είναι τόσο παλαιά όσο κα η καλλιέργεια της γης και θεωρούνταν ως ζωτικής σημασίας για την γεωργία για πολλούς αρχαίους πολιτισμούς. Οι λοφώδεις περιοχές με [[Ελιά|ελαιώνες]] (με κλίσεις συνήθως μεγαλύτερες από 6%) στη [[Νομός Λέσβου|Λέσβο]] έχουν διαμορφωθεί με αναβαθμούς (ξηρολιθιές) αρκετές εκατοντάδες χρόνια πριν χρησιμοποιώντας πέτρες. Οι ελαιώνες στη περιοχή αυτή καλύπτουν έκταση 60.966 εκταρίων. Η έκταση των ξερικών καλλιεργειών όπως αμυγδαλιές, αμπέλια και ελιές έχουν επεκταθεί με γρήγορο ρυθμό σε επικλινείς υποβαθμισμένες περιοχές, επειδή ενθαρρύνονται από τις πολιτικές της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ε.Ε που επιδοτεί άμεσα τον εκσυχρονισμό αυτών των καλλιεργειών. Αυτό οδήγησε στην αύξηση της ισοπέδωσης και κατασκευής αναβαθμών στις λοφώδεις περιοχές με σκοπό την μείωση της κλίσης και την εκμηχάνιση της καλλιέργειας. |
| + | |||
| + | Η σημαντικότερη αιτία και όφελος κατασκευής των αναβαθμών είναι η προστασία του εδάφους και του νερού. Οι αναβαθμοί μειώνουν την ποσότητα και την ταχύτητα του νερού που κινείται κατά μήκος της επιφάνειας του εδάφους και συνεπώς μειώνεται σημαντικά η εδαφική διάβρωση. Οι αναβαθμοί επιτρέπουν έτσι την εντατικότερη καλλιέργεια του εδάφους που διαφορετικά θα ήταν αδύνατη. Η διάβρωση είναι μία από τις σημαντικότερες διεργασίες υποβάθμισης και ερημοποίησης του εδάφους στις λοφώδεις Μεσογειακές περιοχές. Η διάβρωση περιλαμβάνει όχι μόνο την απομάκρυνση εδαφικών ανόργανων υλικών, αλλά και την απώλεια της οργανικής ουσίας και των θρεπτικών στοιχείων των φυτών. Η διάβρωση μειώνει την παραγωγικότητα του γεωργικού εδάφους, προκαλεί την ρύπανση ποταμών και μειώνει την αποθηκευτική ικανότητα σε νερό των επιφανειακών και υπόγειων ταμιευτηρίων.<ref name="Κατασκευές αναβαθμών και προστασία εδάφους"/> | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:18, 22 Σεπτεμβρίου 2015
Αν και οι αναβαθμοί είναι ακόμα μία "ζωντανή παράδοση", η τέχνη της κατασκευής αυτών είναι τόσο παλαιά όσο κα η καλλιέργεια της γης και θεωρούνταν ως ζωτικής σημασίας για την γεωργία για πολλούς αρχαίους πολιτισμούς. Οι λοφώδεις περιοχές με ελαιώνες (με κλίσεις συνήθως μεγαλύτερες από 6%) στη Λέσβο έχουν διαμορφωθεί με αναβαθμούς (ξηρολιθιές) αρκετές εκατοντάδες χρόνια πριν χρησιμοποιώντας πέτρες. Οι ελαιώνες στη περιοχή αυτή καλύπτουν έκταση 60.966 εκταρίων. Η έκταση των ξερικών καλλιεργειών όπως αμυγδαλιές, αμπέλια και ελιές έχουν επεκταθεί με γρήγορο ρυθμό σε επικλινείς υποβαθμισμένες περιοχές, επειδή ενθαρρύνονται από τις πολιτικές της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ε.Ε που επιδοτεί άμεσα τον εκσυχρονισμό αυτών των καλλιεργειών. Αυτό οδήγησε στην αύξηση της ισοπέδωσης και κατασκευής αναβαθμών στις λοφώδεις περιοχές με σκοπό την μείωση της κλίσης και την εκμηχάνιση της καλλιέργειας.
Η σημαντικότερη αιτία και όφελος κατασκευής των αναβαθμών είναι η προστασία του εδάφους και του νερού. Οι αναβαθμοί μειώνουν την ποσότητα και την ταχύτητα του νερού που κινείται κατά μήκος της επιφάνειας του εδάφους και συνεπώς μειώνεται σημαντικά η εδαφική διάβρωση. Οι αναβαθμοί επιτρέπουν έτσι την εντατικότερη καλλιέργεια του εδάφους που διαφορετικά θα ήταν αδύνατη. Η διάβρωση είναι μία από τις σημαντικότερες διεργασίες υποβάθμισης και ερημοποίησης του εδάφους στις λοφώδεις Μεσογειακές περιοχές. Η διάβρωση περιλαμβάνει όχι μόνο την απομάκρυνση εδαφικών ανόργανων υλικών, αλλά και την απώλεια της οργανικής ουσίας και των θρεπτικών στοιχείων των φυτών. Η διάβρωση μειώνει την παραγωγικότητα του γεωργικού εδάφους, προκαλεί την ρύπανση ποταμών και μειώνει την αποθηκευτική ικανότητα σε νερό των επιφανειακών και υπόγειων ταμιευτηρίων.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Σημειώσεις μαθήματος "Εφηρμοσμένης εδαφολογίας" του καθηγητή Εδαφολογίας και Γεωργικής Χημείας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κοσμά Κων/νου. Αθήνα 2011.
