Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εισαγωγή στην Ποιότητα Νερού Άρδευσης"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
(8 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο όρος <<ποιότητα>> αναφέρεται στα χαρακτηριστικά ενός αντικειμένου ή μιας ουσίας ή μιας κατάστασης με βάση τα οποία διακρίνεται από κάποιο άλλο αντικείμενο, ουσία κ.λπ. Όσον αφορά στο νερό, η έννοια της ποιότητας του μεταβάλλεται ανάλογα με την εξειδικευμένη χρήση, η οποία καθορίζει τα συγκεκριμένα κριτήρια αξιολόγησής της. Έτσι, άλλα κριτήρια ισχύουν για το νερό ύδρευσης, άλλα για το βιομηχανικής χρήσης νερό και άλλα για το νερό άρδευσης. Ειδικότερα, όσον αφορά το τελευταίο, η ποιότητα που σχετίζεται αλλά και καθορίζεται σύμφωνα με τις επιπτώσεις του στις καλλιέργειες, το έδαφος και τις διαχειριστικές πρακτικές που είναι αναγκαίες για τον έλεγχο και την αντιστάθμιση των προβλημάτων που ενδεχομένως δημιουργούνται κατά τη χρήση του. Τα νερά που χρησιμοποιούνται για άρδευση προέρχονται από τα ποτάμια, τις λίμνες, τα πηγάδια καθώς και από την υπόγεια στάθμη. Έχοντας διάφορη προέλευση, η σύνθεσή τους ποικίλλει ανάλογα με τη φύση των πετρωμάτων και ορυκτών διά των οποίων διέρχονται. Έτσι, έχουν μεταβαλλόμενη συγκέντρωση αλάτων και ενίοτε τοξικών στοιχείων και βαρέων μετάλλων. Όλα τα νερά περιέχουν άλατα (μάκρο ή μίκρο-θρεπτικά) και ενδεχομένως κάποιες άλλες ουσίες, οι οποίες μπορεί να είναι τοξικές στα φυτά. Όμως, τα άλατα, όταν βρίσκονται σε υψηλές συγκεντρώσεις, μπορεί να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στα φυτά και το έδαφος και γενικότερα στο περιβάλλον. Τα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσουν είναι τα εξής:  
+
Ο όρος <<ποιότητα>> αναφέρεται στα χαρακτηριστικά ενός αντικειμένου ή μιας ουσίας ή μιας κατάστασης με βάση τα οποία διακρίνεται από κάποιο άλλο αντικείμενο, ουσία κ.λπ. Όσον αφορά στο νερό, η έννοια της ποιότητας του μεταβάλλεται ανάλογα με την εξειδικευμένη χρήση, η οποία καθορίζει τα συγκεκριμένα κριτήρια αξιολόγησής της. Έτσι, άλλα κριτήρια ισχύουν για το νερό ύδρευσης, άλλα για το βιομηχανικής χρήσης νερό και άλλα για το νερό άρδευσης. Ειδικότερα, όσον αφορά το τελευταίο, η ποιότητα που σχετίζεται αλλά και καθορίζεται σύμφωνα με τις επιπτώσεις του στις καλλιέργειες, το [[Τύποι εδαφών|έδαφος]] και τις διαχειριστικές πρακτικές που είναι αναγκαίες για τον έλεγχο και την αντιστάθμιση των προβλημάτων που ενδεχομένως δημιουργούνται κατά τη χρήση του. Τα νερά που χρησιμοποιούνται για άρδευση προέρχονται από τα ποτάμια, τις λίμνες, τα πηγάδια καθώς και από την υπόγεια στάθμη. Έχοντας διάφορη προέλευση, η σύνθεσή τους ποικίλλει ανάλογα με τη φύση των πετρωμάτων και ορυκτών διά των οποίων διέρχονται. Έτσι, έχουν μεταβαλλόμενη συγκέντρωση αλάτων και ενίοτε τοξικών στοιχείων και βαρέων μετάλλων. Όλα τα νερά περιέχουν άλατα (μάκρο ή μίκρο-θρεπτικά) και ενδεχομένως κάποιες άλλες ουσίες, οι οποίες μπορεί να είναι τοξικές στα φυτά. Όμως, τα άλατα, όταν βρίσκονται σε υψηλές συγκεντρώσεις, μπορεί να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στα φυτά και το έδαφος και γενικότερα στο περιβάλλον. Τα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσουν είναι τα εξής:  
 
α) αλατότητα του εδάφους,
 
α) αλατότητα του εδάφους,
 
β) υποβάθμιση των φυσικών ιδιοτήτων του εδάφους, όπως της δομής του, της διηθητικότητας και κυρίως της περατότητας του και  
 
β) υποβάθμιση των φυσικών ιδιοτήτων του εδάφους, όπως της δομής του, της διηθητικότητας και κυρίως της περατότητας του και  
 
γ) προσθήκη διάφορων ποσοτήτων τοξικών στοιχείων σε βάρος του εδάφους και των φυτών.  
 
γ) προσθήκη διάφορων ποσοτήτων τοξικών στοιχείων σε βάρος του εδάφους και των φυτών.  
Δεδομένων των πιθανών συνεπειών που μπορεί να έχει η χρήση του αρδευτικού νερού,  
+
Δεδομένων των πιθανών συνεπειών που μπορεί να έχει η χρήση του αρδευτικού νερού, καθίσταται αναγκαίος ο προσεκτικός έλεγχος της ποιότητας του, πριν ή χρησιμοποιηθεί για αρδευτικούς σκοπούς. Έτσι, μπορούν να αποτραπούν πολλά προβλήματα, που θα είχαν ενδεχομένως δυσμενείς επιπτώσεις στις καλλιέργειες και το έδαοφς καθώς και στην Αγροτική Οικονομιά και στο περιβάλλον γενικότερα. Τα χαρακτηριστικά του νερού άρδευσης που προσδιορίζουν την ποιότητα του είναι:
 
+
α) η συνολική συγκέντρωση των αλάτων, δηλαδή η αλατότητα,
 
+
β) η περιεκτικότητα του [[Νάτριο|Na]] σε σχέση με εκείνη του [[Ασβέστιο|Ca]] και [[Μαγνήσιο|Mg]],
<ref name="Ποιότητα νερού άρδευσης"/>
+
γ) η ανιοντική σύνθεση του νερού ως προς το HCO3, CO3
 +
δ) η συγκέντρωση του [[Βόριο|βόριου]], [[Χλώριο|χλώριου]] και άλλων στοιχείων με ενδεχόμενη τοξική επίδραση στα φυτά και
 +
ε) οι τιμές των παραμέτρων που προσδιορίζονται με βάση τις τιμές των κατιόντων (SAR) ή ανιόντων.
 +
H SAR ή αναλογία προσρόφησης του Na+, είναι ένας δείκτης του πιθανού κινδύνου νατρίωσης, στον οποίον υπόκειται το έδαφος, όταν δέχεται νερό άρδευσης πλούσιο σε Na+. Καθώς το Na+ σχετίζεται με την περατότητα του εδάφους, συνέπεια της διασποράς που προκαλεί το υπόψη στοιχείο, αποτελεί ιδιαίτερο κίνδυνο για την υποβάθμιση των φυσικών χαρακτηριστικών του. Συνεπώς, το Na είναι ένα στοιχείο του οποίου θα πρέπει ιδιαιτέρως να προσεχθεί η έκταση και ο βαθμός της παρουσίας του στο νερό άρδευσης, διότι όντως αποτελεί γνώρισμα ποιοτικής κατάστασης του νερού. Στις ξηρικές περιοχές, όπου η άρδευση είναι εκ των ων ουκ άνευ, χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερα νερά. Όμως, καθώς οι περιοχές αυτές έχουν περιορισμένες βροχοπτώσεις και τα αποθέματα νερών καλής ποιότητας πολλές φορές δεν επαρκούν, καθίσταται αναγκαία η χρήση νερών κακής ποιότητας, ήτοι αλατούχων ή υφαλμύρων
 +
. Το γεγονός αυτό μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στις καλλιέργειες και το έδαφος, προκαλώντας συσσώρευση αλάτων και υποβάθμιση της γεωργικής παραγωγής. Η αδιάκριτη χρήση των νερών αυτών ευνοεί την καταστροφή του εδάφους και την απερήμωση των γαιών, λόγω εναλάτωσης και ενδεχομένως της αλκαλίωσης. Η συσσώρευση των αλάτων στο έδαφος, αλλά και η νατρίωση, είναι συνάρτηση των εδαφολογικών συνθηκών, του κλίματος και των διαχειριστικών πρακτικών χρήσης του νερού άρδευσης, οι οποίες συναρτώνται άμεσα με την ποιοτική κατάσταση του νερού και τροποποιούμενες, κατά περίπτωση, μπορεί να συμβάλουν στην ορθολογική αξιοποίηση τόσο των καλής ποιότητας νερών, όσο βέβαια και των κακής κατωτέρω θα μας απασχολήσει το θέμα της ποιότητας του νερού και της αξιολόγησής της, σε τρόπο ώστε να καταστεί δυνατή η αποτελεσματική και γενικά καλύτερη αξιοποίηση των διαθέσιμων νερών. <ref name="Ποιότητα νερού άρδευσης"/>
  
  

Τελευταία αναθεώρηση της 11:48, 7 Δεκεμβρίου 2015

Ο όρος <<ποιότητα>> αναφέρεται στα χαρακτηριστικά ενός αντικειμένου ή μιας ουσίας ή μιας κατάστασης με βάση τα οποία διακρίνεται από κάποιο άλλο αντικείμενο, ουσία κ.λπ. Όσον αφορά στο νερό, η έννοια της ποιότητας του μεταβάλλεται ανάλογα με την εξειδικευμένη χρήση, η οποία καθορίζει τα συγκεκριμένα κριτήρια αξιολόγησής της. Έτσι, άλλα κριτήρια ισχύουν για το νερό ύδρευσης, άλλα για το βιομηχανικής χρήσης νερό και άλλα για το νερό άρδευσης. Ειδικότερα, όσον αφορά το τελευταίο, η ποιότητα που σχετίζεται αλλά και καθορίζεται σύμφωνα με τις επιπτώσεις του στις καλλιέργειες, το έδαφος και τις διαχειριστικές πρακτικές που είναι αναγκαίες για τον έλεγχο και την αντιστάθμιση των προβλημάτων που ενδεχομένως δημιουργούνται κατά τη χρήση του. Τα νερά που χρησιμοποιούνται για άρδευση προέρχονται από τα ποτάμια, τις λίμνες, τα πηγάδια καθώς και από την υπόγεια στάθμη. Έχοντας διάφορη προέλευση, η σύνθεσή τους ποικίλλει ανάλογα με τη φύση των πετρωμάτων και ορυκτών διά των οποίων διέρχονται. Έτσι, έχουν μεταβαλλόμενη συγκέντρωση αλάτων και ενίοτε τοξικών στοιχείων και βαρέων μετάλλων. Όλα τα νερά περιέχουν άλατα (μάκρο ή μίκρο-θρεπτικά) και ενδεχομένως κάποιες άλλες ουσίες, οι οποίες μπορεί να είναι τοξικές στα φυτά. Όμως, τα άλατα, όταν βρίσκονται σε υψηλές συγκεντρώσεις, μπορεί να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στα φυτά και το έδαφος και γενικότερα στο περιβάλλον. Τα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσουν είναι τα εξής: α) αλατότητα του εδάφους, β) υποβάθμιση των φυσικών ιδιοτήτων του εδάφους, όπως της δομής του, της διηθητικότητας και κυρίως της περατότητας του και γ) προσθήκη διάφορων ποσοτήτων τοξικών στοιχείων σε βάρος του εδάφους και των φυτών. Δεδομένων των πιθανών συνεπειών που μπορεί να έχει η χρήση του αρδευτικού νερού, καθίσταται αναγκαίος ο προσεκτικός έλεγχος της ποιότητας του, πριν ή χρησιμοποιηθεί για αρδευτικούς σκοπούς. Έτσι, μπορούν να αποτραπούν πολλά προβλήματα, που θα είχαν ενδεχομένως δυσμενείς επιπτώσεις στις καλλιέργειες και το έδαοφς καθώς και στην Αγροτική Οικονομιά και στο περιβάλλον γενικότερα. Τα χαρακτηριστικά του νερού άρδευσης που προσδιορίζουν την ποιότητα του είναι: α) η συνολική συγκέντρωση των αλάτων, δηλαδή η αλατότητα, β) η περιεκτικότητα του Na σε σχέση με εκείνη του Ca και Mg, γ) η ανιοντική σύνθεση του νερού ως προς το HCO3, CO3 δ) η συγκέντρωση του βόριου, χλώριου και άλλων στοιχείων με ενδεχόμενη τοξική επίδραση στα φυτά και ε) οι τιμές των παραμέτρων που προσδιορίζονται με βάση τις τιμές των κατιόντων (SAR) ή ανιόντων. H SAR ή αναλογία προσρόφησης του Na+, είναι ένας δείκτης του πιθανού κινδύνου νατρίωσης, στον οποίον υπόκειται το έδαφος, όταν δέχεται νερό άρδευσης πλούσιο σε Na+. Καθώς το Na+ σχετίζεται με την περατότητα του εδάφους, συνέπεια της διασποράς που προκαλεί το υπόψη στοιχείο, αποτελεί ιδιαίτερο κίνδυνο για την υποβάθμιση των φυσικών χαρακτηριστικών του. Συνεπώς, το Na είναι ένα στοιχείο του οποίου θα πρέπει ιδιαιτέρως να προσεχθεί η έκταση και ο βαθμός της παρουσίας του στο νερό άρδευσης, διότι όντως αποτελεί γνώρισμα ποιοτικής κατάστασης του νερού. Στις ξηρικές περιοχές, όπου η άρδευση είναι εκ των ων ουκ άνευ, χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερα νερά. Όμως, καθώς οι περιοχές αυτές έχουν περιορισμένες βροχοπτώσεις και τα αποθέματα νερών καλής ποιότητας πολλές φορές δεν επαρκούν, καθίσταται αναγκαία η χρήση νερών κακής ποιότητας, ήτοι αλατούχων ή υφαλμύρων . Το γεγονός αυτό μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στις καλλιέργειες και το έδαφος, προκαλώντας συσσώρευση αλάτων και υποβάθμιση της γεωργικής παραγωγής. Η αδιάκριτη χρήση των νερών αυτών ευνοεί την καταστροφή του εδάφους και την απερήμωση των γαιών, λόγω εναλάτωσης και ενδεχομένως της αλκαλίωσης. Η συσσώρευση των αλάτων στο έδαφος, αλλά και η νατρίωση, είναι συνάρτηση των εδαφολογικών συνθηκών, του κλίματος και των διαχειριστικών πρακτικών χρήσης του νερού άρδευσης, οι οποίες συναρτώνται άμεσα με την ποιοτική κατάσταση του νερού και τροποποιούμενες, κατά περίπτωση, μπορεί να συμβάλουν στην ορθολογική αξιοποίηση τόσο των καλής ποιότητας νερών, όσο βέβαια και των κακής κατωτέρω θα μας απασχολήσει το θέμα της ποιότητας του νερού και της αξιολόγησής της, σε τρόπο ώστε να καταστεί δυνατή η αποτελεσματική και γενικά καλύτερη αξιοποίηση των διαθέσιμων νερών. [1]




Βιβλιογραφία

  1. Τα προβληματικά εδάφη και η βελτίωση τους, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ