Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Καρπός Κοκοφοίνικα"
(Νέα σελίδα με 'Για τον κοκοφοίνικα (cocos nucifera), αυτό το πασίγνωστο τροπικό φυτό, δεν αναφέρεται συχνά ότι μπο...') |
|||
| (4 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Για τον κοκοφοίνικα (cocos nucifera), αυτό το πασίγνωστο τροπικό φυτό, δεν αναφέρεται συχνά ότι μπορεί να καλλιεργηθεί ή μάλλον να επιβιώσει και στα δικά μας κλίματα με κάποια υποστήριξη. | + | Για τον [[Κοκοφοίνικας |κοκοφοίνικα]] (cocos nucifera), αυτό το πασίγνωστο τροπικό φυτό, δεν αναφέρεται συχνά ότι μπορεί να καλλιεργηθεί ή μάλλον να επιβιώσει και στα δικά μας κλίματα με κάποια υποστήριξη. |
Στους τροπικούς της πατρίδας του ο κοκοφοίνικας φτάνει ακόμη και τα 30 μέτρα ύφος με φύλλα μέχρι και 6 μ. μακριά και είναι ιδιαίτερα χρηστικό φυτό. Οι καρύδες χάρη στην κάψα τους μπορούν να ταξιδέψουν μεγάλες αποστάσεις και να παραμένουν καρπερές. Ο κοκοφοίνικας έχει ανάγκη από ένα μέρος φωτεινό, ζεστό, χωρίς πολύ ήλιο αλλά με πολλή υγρασία, ενώ το χειμώνα χρειάζονται επιπλέον φως. | Στους τροπικούς της πατρίδας του ο κοκοφοίνικας φτάνει ακόμη και τα 30 μέτρα ύφος με φύλλα μέχρι και 6 μ. μακριά και είναι ιδιαίτερα χρηστικό φυτό. Οι καρύδες χάρη στην κάψα τους μπορούν να ταξιδέψουν μεγάλες αποστάσεις και να παραμένουν καρπερές. Ο κοκοφοίνικας έχει ανάγκη από ένα μέρος φωτεινό, ζεστό, χωρίς πολύ ήλιο αλλά με πολλή υγρασία, ενώ το χειμώνα χρειάζονται επιπλέον φως. | ||
Το χώμα του πρέπει να διατηρείται συνέχεια ελαφρώς υγρό, ενώ από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο έχει ανάγκη από υγρό λίπασμα κάθε 2 βδομάδες. Μην του αλλάζετε συχνά γλάστρα. Οι κοκοφοίνικες δεν ζουν πολύ στις δικές μας περιοχές, γιατί ο φλοιός που περιβάλλει την καρύδα δεν μπορεί εδώ να σαπίσει τόσο γρήγορα όσο στο ζεστό τροπικό δάσος, σκληραίνει κι έτσι εμποδίζει το δέντρο στην ανάπτυξη του. Επιπλέον δεν διαθέτουμε το φως των τροπικών. | Το χώμα του πρέπει να διατηρείται συνέχεια ελαφρώς υγρό, ενώ από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο έχει ανάγκη από υγρό λίπασμα κάθε 2 βδομάδες. Μην του αλλάζετε συχνά γλάστρα. Οι κοκοφοίνικες δεν ζουν πολύ στις δικές μας περιοχές, γιατί ο φλοιός που περιβάλλει την καρύδα δεν μπορεί εδώ να σαπίσει τόσο γρήγορα όσο στο ζεστό τροπικό δάσος, σκληραίνει κι έτσι εμποδίζει το δέντρο στην ανάπτυξη του. Επιπλέον δεν διαθέτουμε το φως των τροπικών. | ||
| Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
Το φυτό αντέχει τους δυνατούς ανέμους και την αλατότητα. Χάρη στις καρύδες του, οι οποίες επιπλέουν στη θάλασσα και μπορούν να παραμείνουν εκεί για πολλούς μήνες χωρίς να χάσουν την ικανότηττα βλάστησής τους, το φυτό έχει εξαπλωθεί στις περισσότερες τρπικές περιοχές. Στην εξάπλωσή του έχει συμβάλει και ο άνθρωπος, ο οποίος μετέφερε το φυτό κατά τις μετακινήσεις του στα ωκεάνια νησιά. | Το φυτό αντέχει τους δυνατούς ανέμους και την αλατότητα. Χάρη στις καρύδες του, οι οποίες επιπλέουν στη θάλασσα και μπορούν να παραμείνουν εκεί για πολλούς μήνες χωρίς να χάσουν την ικανότηττα βλάστησής τους, το φυτό έχει εξαπλωθεί στις περισσότερες τρπικές περιοχές. Στην εξάπλωσή του έχει συμβάλει και ο άνθρωπος, ο οποίος μετέφερε το φυτό κατά τις μετακινήσεις του στα ωκεάνια νησιά. | ||
Ο τόπος προέλευσής του ίσως ίναι η Ινδία ή η Νοτιοανατολική Ασία. Το φυτό καρποφορεί μετά από 7 χρόνια και είναι μακρόβιο. Ανθίζει κάθε μήνα και οι καρύδες ωριμάζουν σε 1 χρόνο, οπότε και πέφτουν. | Ο τόπος προέλευσής του ίσως ίναι η Ινδία ή η Νοτιοανατολική Ασία. Το φυτό καρποφορεί μετά από 7 χρόνια και είναι μακρόβιο. Ανθίζει κάθε μήνα και οι καρύδες ωριμάζουν σε 1 χρόνο, οπότε και πέφτουν. | ||
| − | Ένα δέντορ μπορεί να παραγάγει έως και 100 καρύδς το χρόνο. Υπάρχουν μερικά συγγενικά είδη με παρόμοια κατασκευή και καρπούς με τον κοκοφοίνικα ανθεκτικότερα στο κρύο που μπορούν να καλλιεργηθούν ως καλωπιστικά έξω, όπως ο syagrus romanzoffiana και ο μαδασκαριανός bekkariophoenix alfredii, Εντούτοις οι καρποί τους συνήθως δεν τρώγονται. | + | Ένα δέντορ μπορεί να παραγάγει έως και 100 καρύδς το χρόνο. Υπάρχουν μερικά συγγενικά είδη με παρόμοια κατασκευή και καρπούς με τον κοκοφοίνικα ανθεκτικότερα στο κρύο που μπορούν να καλλιεργηθούν ως καλωπιστικά έξω, όπως ο syagrus romanzoffiana και ο μαδασκαριανός bekkariophoenix alfredii, Εντούτοις οι καρποί τους συνήθως δεν τρώγονται. <ref name="Καρπός Κοκοφοίνικα"/> |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
| + | <references> | ||
| + | |||
| + | <ref name="Καρπός Κοκοφοίνικα">[{{#show: Ιστοσελίδα Καρπός Κοκοφοίνικα | ?has link}} Καρπός Κοκοφοίνικα] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 08:43, 15 Απριλίου 2016
Για τον κοκοφοίνικα (cocos nucifera), αυτό το πασίγνωστο τροπικό φυτό, δεν αναφέρεται συχνά ότι μπορεί να καλλιεργηθεί ή μάλλον να επιβιώσει και στα δικά μας κλίματα με κάποια υποστήριξη. Στους τροπικούς της πατρίδας του ο κοκοφοίνικας φτάνει ακόμη και τα 30 μέτρα ύφος με φύλλα μέχρι και 6 μ. μακριά και είναι ιδιαίτερα χρηστικό φυτό. Οι καρύδες χάρη στην κάψα τους μπορούν να ταξιδέψουν μεγάλες αποστάσεις και να παραμένουν καρπερές. Ο κοκοφοίνικας έχει ανάγκη από ένα μέρος φωτεινό, ζεστό, χωρίς πολύ ήλιο αλλά με πολλή υγρασία, ενώ το χειμώνα χρειάζονται επιπλέον φως. Το χώμα του πρέπει να διατηρείται συνέχεια ελαφρώς υγρό, ενώ από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο έχει ανάγκη από υγρό λίπασμα κάθε 2 βδομάδες. Μην του αλλάζετε συχνά γλάστρα. Οι κοκοφοίνικες δεν ζουν πολύ στις δικές μας περιοχές, γιατί ο φλοιός που περιβάλλει την καρύδα δεν μπορεί εδώ να σαπίσει τόσο γρήγορα όσο στο ζεστό τροπικό δάσος, σκληραίνει κι έτσι εμποδίζει το δέντρο στην ανάπτυξη του. Επιπλέον δεν διαθέτουμε το φως των τροπικών. Ο πολλαπλασιασμός με τις καρύδες είναι δύσκολος. Στο φυσικό του περιβάλλον, το φυτό προτιμά περιοχές με αμμώδες χώμα, ήλιο, έντονες βροχοπτώσεις και υψηλή υγρασία, συνθήκες που συναντώνται σε τροπικές παράκτιες περιοχές. Το φυτό αντέχει τους δυνατούς ανέμους και την αλατότητα. Χάρη στις καρύδες του, οι οποίες επιπλέουν στη θάλασσα και μπορούν να παραμείνουν εκεί για πολλούς μήνες χωρίς να χάσουν την ικανότηττα βλάστησής τους, το φυτό έχει εξαπλωθεί στις περισσότερες τρπικές περιοχές. Στην εξάπλωσή του έχει συμβάλει και ο άνθρωπος, ο οποίος μετέφερε το φυτό κατά τις μετακινήσεις του στα ωκεάνια νησιά. Ο τόπος προέλευσής του ίσως ίναι η Ινδία ή η Νοτιοανατολική Ασία. Το φυτό καρποφορεί μετά από 7 χρόνια και είναι μακρόβιο. Ανθίζει κάθε μήνα και οι καρύδες ωριμάζουν σε 1 χρόνο, οπότε και πέφτουν. Ένα δέντορ μπορεί να παραγάγει έως και 100 καρύδς το χρόνο. Υπάρχουν μερικά συγγενικά είδη με παρόμοια κατασκευή και καρπούς με τον κοκοφοίνικα ανθεκτικότερα στο κρύο που μπορούν να καλλιεργηθούν ως καλωπιστικά έξω, όπως ο syagrus romanzoffiana και ο μαδασκαριανός bekkariophoenix alfredii, Εντούτοις οι καρποί τους συνήθως δεν τρώγονται. [1]
