Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Είδος φυτού"
Από GAIApedia
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Το είδος του [[Κατάλογος φυτών|φυτού]] είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που σχετίζεται με την πρόσληψη και συσσώρευση των θρεπτικών στοιχείων στα διάφορα μέρη του φυτού. Πράγματι, υπάρχουν σημαντικές διαφορές ως προς την περιεκτικότητα των [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικών στοιχείων]] μεταξύ των διαφόρων φυτικών ειδών, ταξονομικών ομάδων των φυτών ήτοι: τάξης, οικογένειας, είδους αλλά ακόμη και ποικιλίας π.χ. στα δικοτυλήδονα φυτά περιέχεται περισσότερο [[Ασβέστιο|ασβέστιο]], [[Μαγνήσιο|μαγνήσιο]] και [[Βόριο|βόριο]] απ' ότι στα μονοκοτυλήδονα. | Το είδος του [[Κατάλογος φυτών|φυτού]] είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που σχετίζεται με την πρόσληψη και συσσώρευση των θρεπτικών στοιχείων στα διάφορα μέρη του φυτού. Πράγματι, υπάρχουν σημαντικές διαφορές ως προς την περιεκτικότητα των [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικών στοιχείων]] μεταξύ των διαφόρων φυτικών ειδών, ταξονομικών ομάδων των φυτών ήτοι: τάξης, οικογένειας, είδους αλλά ακόμη και ποικιλίας π.χ. στα δικοτυλήδονα φυτά περιέχεται περισσότερο [[Ασβέστιο|ασβέστιο]], [[Μαγνήσιο|μαγνήσιο]] και [[Βόριο|βόριο]] απ' ότι στα μονοκοτυλήδονα. | ||
| − | Γενικά, στα φυτά ελέγχουν γενετικά την πρόσληψη και συσσώρευση των θρεπτικών. Ο έλεγχος αυτός συντελείται στις ρίζες όπου λαμβάνουν χώρα διάφορες μεταβολικές διεργασίες. Σαν παράδειγμα μερικές πλευρές της θρέψης των φυτών που ελέγχονται γενετικά είναι: η προσρόφηση, μεταφορά, μεταβολισμός και συσσώρευση των θρεπτικών. Υπάρχουν φυτά ή φυτικά είδη, τα οποία απλά προσροφούν τα θρεπτικά και τα συσσωρεύουν σε επίπεδα που για άλλα φυτά μπορεί να είναι τοξικά. Αντίθετα, άλλα είδη προσλαμβάνουν τα θρεπτικά κατά τρόπον εκλεκτικό, ενώ άλλα έχουν την ικανότητα να προσαρμόζονται σε [[ | + | |
| + | Γενικά, στα φυτά ελέγχουν γενετικά την πρόσληψη και συσσώρευση των θρεπτικών. Ο έλεγχος αυτός συντελείται στις ρίζες όπου λαμβάνουν χώρα διάφορες μεταβολικές διεργασίες. Σαν παράδειγμα μερικές πλευρές της θρέψης των φυτών που ελέγχονται γενετικά είναι: η προσρόφηση, μεταφορά, μεταβολισμός και συσσώρευση των θρεπτικών. Υπάρχουν φυτά ή φυτικά είδη, τα οποία απλά προσροφούν τα θρεπτικά και τα συσσωρεύουν σε επίπεδα που για άλλα φυτά μπορεί να είναι τοξικά. Αντίθετα, άλλα είδη προσλαμβάνουν τα θρεπτικά κατά τρόπον εκλεκτικό, ενώ άλλα έχουν την ικανότητα να προσαρμόζονται σε [[Τύποι εδαφών|εδάφη]] που είναι πολύ πλούσια εφοδιασμένα με διάφορα μάκρο και μικροθρεπτικά. Τέλος υπάρχουν ακόμα φυτικά είδη τα οποία μπορούν εύκολα να προσαρμόζονται στις μεταβολές της συγκέντρωσης των διάφορων θρεπτικών στοιχείων στο έδαφος. | ||
| + | |||
Συνέπεια των ανωτέρω διαφορών, παρατηρούνται αντίστοιχες διαφοροποιήσεις στην περιεκτικότητα των θρεπτικών στοιχείων μεταξύ των διαφόρων φυτικών ειδών. Έτσι, ενώ η περιεκτικότητα σε θρεπτικά των φυτών που ανήκουν στην ίδια οικογένεια μπορεί να είναι σχετικά σταθερή, εν τούτοις παρατηρούνται σημαντικές διαφορές για τα ίδια τα θρεπτικά μεταξύ φυτικών ειδών που ανήκαν σε διαφορετικές οικογένειες. | Συνέπεια των ανωτέρω διαφορών, παρατηρούνται αντίστοιχες διαφοροποιήσεις στην περιεκτικότητα των θρεπτικών στοιχείων μεταξύ των διαφόρων φυτικών ειδών. Έτσι, ενώ η περιεκτικότητα σε θρεπτικά των φυτών που ανήκουν στην ίδια οικογένεια μπορεί να είναι σχετικά σταθερή, εν τούτοις παρατηρούνται σημαντικές διαφορές για τα ίδια τα θρεπτικά μεταξύ φυτικών ειδών που ανήκαν σε διαφορετικές οικογένειες. | ||
| − | * Φυτά της οικογένειας Cruciferae ([[Μπρόκολο φυτό|Μπρόκολα]], [[Λάχανο Βρυξελλών φυτό|λαχανάκια Βρυξελλών]], [[Κουνουπίδι φυτό|κουνουπίδια]]) περιέχουν φύλλα > 3.0% [[Άζωτο|άζωτο]], ενώ τα μέλη της οικογένειας Meraceae (Συκιά) περιέχουν < 1.50% άζωτο. Τα ψυχανθή έχουν πολύ μεγαλύτερη περιεκτικότητα αζώτου από τα λοιπά είδη φυτών, λόγω προφανώς της αζωτοδέσμευσης. | + | |
| + | * Φυτά της οικογένειας Cruciferae ([[Μπρόκολο φυτό|Μπρόκολα]], [[Λάχανο Βρυξελλών φυτό|λαχανάκια Βρυξελλών]], [[Κουνουπίδι φυτό|κουνουπίδια]]) περιέχουν φύλλα > 3.0% [[Άζωτο|άζωτο]], ενώ τα μέλη της οικογένειας Meraceae (Συκιά) περιέχουν < 1.50% άζωτο. Τα [[Ψυχανθή|ψυχανθή]] έχουν πολύ μεγαλύτερη περιεκτικότητα αζώτου από τα λοιπά είδη φυτών, λόγω προφανώς της αζωτοδέσμευσης. | ||
| + | |||
* Φυτά που έχουν υψηλά επίπεδα αζώτου και [[Κάλιο|καλίου]] έχουν επίσης και υψηλή συγκέντρωση [[Φώσφορος|φωσφόρου]] (> 0,25% της ξηράς ουσίας). Οικογένειες φυτών που τα μέλη τους έχουν χαμηλή περιεκτικότητα φωσφόρου (< 0.15% της ξηράς ουσίας) Oleaceae ([[Ελιά|ελιά]]), Rosaceae,([[Αμυγδαλιά|αμυγδαλιά]], [[Μηλιά|μηλιά]], [[Κερασιά|κερασιά]], [[Αχλαδιά|αχλαδιά]], [[Δαμασκηνιά|δαμάσκηνα]]), Rutaceae ([[Εσπεριδοειδή|πορτοκαλιά]], λεμονιά, [[Γκρέιπ φρουτ|γκρέϊπ φρούτ]] και ορισμένα μέλη της οικογένειας των Crucifirae, έχουν υψηλή συγκέντρωση S (> 0,15% ξηράς ουσίας). | * Φυτά που έχουν υψηλά επίπεδα αζώτου και [[Κάλιο|καλίου]] έχουν επίσης και υψηλή συγκέντρωση [[Φώσφορος|φωσφόρου]] (> 0,25% της ξηράς ουσίας). Οικογένειες φυτών που τα μέλη τους έχουν χαμηλή περιεκτικότητα φωσφόρου (< 0.15% της ξηράς ουσίας) Oleaceae ([[Ελιά|ελιά]]), Rosaceae,([[Αμυγδαλιά|αμυγδαλιά]], [[Μηλιά|μηλιά]], [[Κερασιά|κερασιά]], [[Αχλαδιά|αχλαδιά]], [[Δαμασκηνιά|δαμάσκηνα]]), Rutaceae ([[Εσπεριδοειδή|πορτοκαλιά]], λεμονιά, [[Γκρέιπ φρουτ|γκρέϊπ φρούτ]] και ορισμένα μέλη της οικογένειας των Crucifirae, έχουν υψηλή συγκέντρωση S (> 0,15% ξηράς ουσίας). | ||
| + | |||
* Μέλη της οικογένειας των Cucurbitaceae και Solonaceae έχουν ασβέστιο > 2.50%, ενώ των οικογενειών Leguminosae και Rosaceae περιέχουν μόνο 1,0-2,50% ξηράς ουσίας και των Graminae < 1,00% ξηράς ουσίας. | * Μέλη της οικογένειας των Cucurbitaceae και Solonaceae έχουν ασβέστιο > 2.50%, ενώ των οικογενειών Leguminosae και Rosaceae περιέχουν μόνο 1,0-2,50% ξηράς ουσίας και των Graminae < 1,00% ξηράς ουσίας. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | * Φυτά των οικογενειών Graminae, Oleaceae έχουν μαγνήσιο < 2,0% ξηράς ουσίας, ενώ τα μέλη των Compositae, Cucurbitaceae, Rosaceae > 0,30% της ξηράς ουσίας. | ||
| − | + | * Φυτά της οικογένειας Chenopodiaceae ([[Ζαχαρότευτλο φυτό|τεύτλα]]), Compositae και Cruciferae έχουν πολύ περισσότερο βόριο από τα φυτά της οικογένειας των Graminae. | |
| + | * Τα ψυχανθή περιέχουν υψηλές συγκεντρώσεις Μο (>2,00 ppm ξηράς ουσίας) σε σχέση με τα λοιπά φυτά.<ref name="Είδος φυτού"/> | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:16, 22 Απριλίου 2016
Το είδος του φυτού είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που σχετίζεται με την πρόσληψη και συσσώρευση των θρεπτικών στοιχείων στα διάφορα μέρη του φυτού. Πράγματι, υπάρχουν σημαντικές διαφορές ως προς την περιεκτικότητα των θρεπτικών στοιχείων μεταξύ των διαφόρων φυτικών ειδών, ταξονομικών ομάδων των φυτών ήτοι: τάξης, οικογένειας, είδους αλλά ακόμη και ποικιλίας π.χ. στα δικοτυλήδονα φυτά περιέχεται περισσότερο ασβέστιο, μαγνήσιο και βόριο απ' ότι στα μονοκοτυλήδονα.
Γενικά, στα φυτά ελέγχουν γενετικά την πρόσληψη και συσσώρευση των θρεπτικών. Ο έλεγχος αυτός συντελείται στις ρίζες όπου λαμβάνουν χώρα διάφορες μεταβολικές διεργασίες. Σαν παράδειγμα μερικές πλευρές της θρέψης των φυτών που ελέγχονται γενετικά είναι: η προσρόφηση, μεταφορά, μεταβολισμός και συσσώρευση των θρεπτικών. Υπάρχουν φυτά ή φυτικά είδη, τα οποία απλά προσροφούν τα θρεπτικά και τα συσσωρεύουν σε επίπεδα που για άλλα φυτά μπορεί να είναι τοξικά. Αντίθετα, άλλα είδη προσλαμβάνουν τα θρεπτικά κατά τρόπον εκλεκτικό, ενώ άλλα έχουν την ικανότητα να προσαρμόζονται σε εδάφη που είναι πολύ πλούσια εφοδιασμένα με διάφορα μάκρο και μικροθρεπτικά. Τέλος υπάρχουν ακόμα φυτικά είδη τα οποία μπορούν εύκολα να προσαρμόζονται στις μεταβολές της συγκέντρωσης των διάφορων θρεπτικών στοιχείων στο έδαφος.
Συνέπεια των ανωτέρω διαφορών, παρατηρούνται αντίστοιχες διαφοροποιήσεις στην περιεκτικότητα των θρεπτικών στοιχείων μεταξύ των διαφόρων φυτικών ειδών. Έτσι, ενώ η περιεκτικότητα σε θρεπτικά των φυτών που ανήκουν στην ίδια οικογένεια μπορεί να είναι σχετικά σταθερή, εν τούτοις παρατηρούνται σημαντικές διαφορές για τα ίδια τα θρεπτικά μεταξύ φυτικών ειδών που ανήκαν σε διαφορετικές οικογένειες.
- Φυτά της οικογένειας Cruciferae (Μπρόκολα, λαχανάκια Βρυξελλών, κουνουπίδια) περιέχουν φύλλα > 3.0% άζωτο, ενώ τα μέλη της οικογένειας Meraceae (Συκιά) περιέχουν < 1.50% άζωτο. Τα ψυχανθή έχουν πολύ μεγαλύτερη περιεκτικότητα αζώτου από τα λοιπά είδη φυτών, λόγω προφανώς της αζωτοδέσμευσης.
- Φυτά που έχουν υψηλά επίπεδα αζώτου και καλίου έχουν επίσης και υψηλή συγκέντρωση φωσφόρου (> 0,25% της ξηράς ουσίας). Οικογένειες φυτών που τα μέλη τους έχουν χαμηλή περιεκτικότητα φωσφόρου (< 0.15% της ξηράς ουσίας) Oleaceae (ελιά), Rosaceae,(αμυγδαλιά, μηλιά, κερασιά, αχλαδιά, δαμάσκηνα), Rutaceae (πορτοκαλιά, λεμονιά, γκρέϊπ φρούτ και ορισμένα μέλη της οικογένειας των Crucifirae, έχουν υψηλή συγκέντρωση S (> 0,15% ξηράς ουσίας).
- Μέλη της οικογένειας των Cucurbitaceae και Solonaceae έχουν ασβέστιο > 2.50%, ενώ των οικογενειών Leguminosae και Rosaceae περιέχουν μόνο 1,0-2,50% ξηράς ουσίας και των Graminae < 1,00% ξηράς ουσίας.
- Φυτά των οικογενειών Graminae, Oleaceae έχουν μαγνήσιο < 2,0% ξηράς ουσίας, ενώ τα μέλη των Compositae, Cucurbitaceae, Rosaceae > 0,30% της ξηράς ουσίας.
- Φυτά της οικογένειας Chenopodiaceae (τεύτλα), Compositae και Cruciferae έχουν πολύ περισσότερο βόριο από τα φυτά της οικογένειας των Graminae.
- Τα ψυχανθή περιέχουν υψηλές συγκεντρώσεις Μο (>2,00 ppm ξηράς ουσίας) σε σχέση με τα λοιπά φυτά.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Η ερμηνεία της φυλλοδιαγνωστικής, των Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, 2003.
