Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Χαρακτηριστικά ριζικού συστήματος διαφόρων καρποφόρων δένδρων"
| (2 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Όλα τα σπορόφυτα δε προσδίνουν καλή στήριξη στα [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρα]], γιατί τα είδη διαφέρουν πολύ σε μέγεθος [[Ρίζες|ριζών]] και τρόπο εξάπλωσης αυτών. Όλα τα [[Πυρηνόκαρπα|πυρηνόκαρπα]] διαθέτουν μεγάλες ρίζες που εξαπλώνονται ακτινωτά κάτω από την κόμη των δένδρων. Οι ρίζες της [[Ροδακινιά|ροδακινιάς]] και [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιάς]] εξαπλώνονται οριζόντια, ενώ εκείνες της [[Αμυγδαλιά|αμυγδαλιάς]] [[Βερυκοκκιά|βερικοκκιάς]] πλάγια και κάθετα. | + | Όλα τα σπορόφυτα δε προσδίνουν καλή στήριξη στα [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρα]], γιατί τα είδη διαφέρουν πολύ σε μέγεθος [[Ρίζες|ριζών]] και τρόπο εξάπλωσης αυτών. Όλα τα [[Πυρηνόκαρπα|πυρηνόκαρπα]] διαθέτουν μεγάλες ρίζες που εξαπλώνονται ακτινωτά κάτω από την κόμη των δένδρων. Οι ρίζες της [[Ροδακινιά|ροδακινιάς]] και [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιάς]] εξαπλώνονται οριζόντια, ενώ εκείνες της [[Αμυγδαλιά|αμυγδαλιάς]] [[Βερυκοκκιά|βερικοκκιάς]] πλάγια και κάθετα. Σε περιοχές όπου το [[Τύποι εδαφών|έδαφος]] είναι γόνιμο και βαθύ, τα [[Υποκείμενο αμυγδαλιάς Σπορόφυτο|σπορόφυτα της αμυγδαλιάς]], παράγουν αρκετές μεγάλες ρίζες που αυξάνουν σχεδόν κάθετα κάτω από την κόμη των δένδρων σε βάθος 3-4 μέτρων. |
| − | Σε περιοχές όπου το έδαφος είναι γόνιμο και βαθύ, τα [[Υποκείμενο αμυγδαλιάς Σπορόφυτο|σπορόφυτα της αμυγδαλιάς]], παράγουν αρκετές μεγάλες ρίζες που αυξάνουν σχεδόν κάθετα κάτω από την κόμη των δένδρων σε βάθος 3-4 μέτρων. | + | |
Η πυκνότητα των μικρών και λεπτών ριζών είναι έμφυτο χαρακτηριστικό των ειδών αυτών. Ο αριθμός των λεπτών ριζών αυξάνει προοδευτικά από την αμυγδαλιά, βερικοκκιά, στη ροδακινιά και στη [[Υποκείμενο δαμασκηνιάς Σπορόφυτα μυροβαλάνου|μυροβάλανο δαμασκηνιά]]. Ως υποκείμενα της κερασιάς χρησιμοποιούνται τρία είδη: | Η πυκνότητα των μικρών και λεπτών ριζών είναι έμφυτο χαρακτηριστικό των ειδών αυτών. Ο αριθμός των λεπτών ριζών αυξάνει προοδευτικά από την αμυγδαλιά, βερικοκκιά, στη ροδακινιά και στη [[Υποκείμενο δαμασκηνιάς Σπορόφυτα μυροβαλάνου|μυροβάλανο δαμασκηνιά]]. Ως υποκείμενα της κερασιάς χρησιμοποιούνται τρία είδη: | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | * το Prunus avium | ||
| + | * η [[Καλλιέργεια κερασιάς|καλλιεργούμενη κερασιά]] γνωστή ως mazzard, | ||
| + | * το Prunus mahaleb, [[Υποκείμενο κερασιάς Σπορόφυτα μαχαλεπίου|η μαχαλέπιος κερασιά]] | ||
| + | * και το Prunus cerasus ([[Βυσσινιά|βυσσινιά]]) | ||
| − | <ref name="Χαρακτηριστικά ριζικού συστήματος διαφόρων καρποφόρων δένδρων"/> | + | Τα [[Υποκείμενα κερασιάς Σπορόφυτα|σπορόφυτα της κερασιάς]] παράγουν μεγάλες, θυσσανώδεις, επιφανειακές ρίζες. Τα σπορόφυτα της μαχαλεπίου αναπτύσσουν βαθύ πασσαλώδες ριζικό σύστημα, σχεδόν κάθετης κατεύθυνσης. Ευδοκιμούν σε καλά αποστραγγιζόμενα [[Αμμώδη εδάφη|αμμώδη εδάφη]], άλλα είναι πολύ ευαίσθητα στην υπερβολική εδαφική υγρασία. Τα υποκείμενα βυσσινιάς [[Υποκείμενο βυσσινιάς Κλωνικά Stocton Morello|Stockton morello]] και [[Υποκείμενο βυσσινιάς Κλωνικά Vladimir|Vladimir]], πολλαπλασιάζονται αγενώς με μοσχεύματα ή παραφυάδες και γι' αυτό αναπτύσσουν επιφανειακό ριζικό σύστημα. Ανέχονται σχετικά βαριά, υγρά εδάφη και παρουσιάζουν μεγάλη ανθεκτικότητα στη [[Φυτοφθόρα|φυτόφθορα]]. |
| + | |||
| + | Η εξάπλωση των ριζών διαφέρει σε κάποιους ειδικούς συνδυασμούς εμβολίου-υποκειμένου. Π.χ. ο τρόπος βλάστησης των επιτραπεζίως εμβολιασμένων υποκειμένων της αγριομηλιάς διέφερε ανάλογα με την [[Ποικιλίες μηλιάς|ποικιλία μηλιάς]]. Τα δενδρύλλια που σχηματίζουν πλάγιες ρίζες αναπτύσσονται καλύτερα όταν [[Συστήματα φύτευσης στη μηλιά|μεταφυτευθούν]] στον οπωρώνα. Τα σπορόφυτα της [[Καρυδιά|καρυδιάς]] αναπτύσσουν κάποιο εξωγκομένο κόμβο στις κοτυληδόνες από τον οποίο εκπτύσσεται μεγάλη πασσαλώδης ρίζα. Για να σχηματιστούν πλάγιες ρίζες στην πασσαλώδη ρίζα οι φυτωριούχοι αποκόπτουν τις κορυφές των ριζών των σπορόφυτων όταν εκριζώνονται από το σπορείο για να μεταφυτευθούν στο φυτώριο. Οποιοσδήποτε όμως τραυματισμός με αποκοπή προδιαθέτει την τομή σε μόλυνση από το Agrobacterium tumefaciens.<ref name="Χαρακτηριστικά ριζικού συστήματος διαφόρων καρποφόρων δένδρων"/> | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 09:16, 22 Ιουνίου 2016
Όλα τα σπορόφυτα δε προσδίνουν καλή στήριξη στα δένδρα, γιατί τα είδη διαφέρουν πολύ σε μέγεθος ριζών και τρόπο εξάπλωσης αυτών. Όλα τα πυρηνόκαρπα διαθέτουν μεγάλες ρίζες που εξαπλώνονται ακτινωτά κάτω από την κόμη των δένδρων. Οι ρίζες της ροδακινιάς και δαμασκηνιάς εξαπλώνονται οριζόντια, ενώ εκείνες της αμυγδαλιάς βερικοκκιάς πλάγια και κάθετα. Σε περιοχές όπου το έδαφος είναι γόνιμο και βαθύ, τα σπορόφυτα της αμυγδαλιάς, παράγουν αρκετές μεγάλες ρίζες που αυξάνουν σχεδόν κάθετα κάτω από την κόμη των δένδρων σε βάθος 3-4 μέτρων.
Η πυκνότητα των μικρών και λεπτών ριζών είναι έμφυτο χαρακτηριστικό των ειδών αυτών. Ο αριθμός των λεπτών ριζών αυξάνει προοδευτικά από την αμυγδαλιά, βερικοκκιά, στη ροδακινιά και στη μυροβάλανο δαμασκηνιά. Ως υποκείμενα της κερασιάς χρησιμοποιούνται τρία είδη:
- το Prunus avium
- η καλλιεργούμενη κερασιά γνωστή ως mazzard,
- το Prunus mahaleb, η μαχαλέπιος κερασιά
- και το Prunus cerasus (βυσσινιά)
Τα σπορόφυτα της κερασιάς παράγουν μεγάλες, θυσσανώδεις, επιφανειακές ρίζες. Τα σπορόφυτα της μαχαλεπίου αναπτύσσουν βαθύ πασσαλώδες ριζικό σύστημα, σχεδόν κάθετης κατεύθυνσης. Ευδοκιμούν σε καλά αποστραγγιζόμενα αμμώδη εδάφη, άλλα είναι πολύ ευαίσθητα στην υπερβολική εδαφική υγρασία. Τα υποκείμενα βυσσινιάς Stockton morello και Vladimir, πολλαπλασιάζονται αγενώς με μοσχεύματα ή παραφυάδες και γι' αυτό αναπτύσσουν επιφανειακό ριζικό σύστημα. Ανέχονται σχετικά βαριά, υγρά εδάφη και παρουσιάζουν μεγάλη ανθεκτικότητα στη φυτόφθορα.
Η εξάπλωση των ριζών διαφέρει σε κάποιους ειδικούς συνδυασμούς εμβολίου-υποκειμένου. Π.χ. ο τρόπος βλάστησης των επιτραπεζίως εμβολιασμένων υποκειμένων της αγριομηλιάς διέφερε ανάλογα με την ποικιλία μηλιάς. Τα δενδρύλλια που σχηματίζουν πλάγιες ρίζες αναπτύσσονται καλύτερα όταν μεταφυτευθούν στον οπωρώνα. Τα σπορόφυτα της καρυδιάς αναπτύσσουν κάποιο εξωγκομένο κόμβο στις κοτυληδόνες από τον οποίο εκπτύσσεται μεγάλη πασσαλώδης ρίζα. Για να σχηματιστούν πλάγιες ρίζες στην πασσαλώδη ρίζα οι φυτωριούχοι αποκόπτουν τις κορυφές των ριζών των σπορόφυτων όταν εκριζώνονται από το σπορείο για να μεταφυτευθούν στο φυτώριο. Οποιοσδήποτε όμως τραυματισμός με αποκοπή προδιαθέτει την τομή σε μόλυνση από το Agrobacterium tumefaciens.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997.
