Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια πατάτας Αλτεναρίωση"
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Image:Προσβολή φύλλων πατάτας από Αλτεναρίωση.jpeg|thumb|200px|Προσβολή φύλλων πατάτας από Αλτεναρίωση]] | [[Image:Προσβολή φύλλων πατάτας από Αλτεναρίωση.jpeg|thumb|200px|Προσβολή φύλλων πατάτας από Αλτεναρίωση]] | ||
[[Image:Προσβολή κόνδυλου πατάτας από Αλτεναρίωση.jpeg|thumb|200px|Προσβολή κόνδυλου πατάτας από Αλτεναρίωση]] | [[Image:Προσβολή κόνδυλου πατάτας από Αλτεναρίωση.jpeg|thumb|200px|Προσβολή κόνδυλου πατάτας από Αλτεναρίωση]] | ||
| − | Η αλτερναρίωση προκαλείται από το µύκητα Alternaria solani, που ανήκει στην τάξη των Hyphomycetales. Είναι µια από τις σπουδαιότερες [[Ασθένειες πατάτας|ασθένειες]] της [[Πατάτα φυτό|πατάτας]] και απαντάται σε όλες τις χώρες που [[Καλλιέργεια πατάτας|καλλιεργείται]] το φυτό, ιδιαίτερα στα θερµά [[Κλιματικές συνθήκες πατάτας|κλίµατα]]. Στην Ευρώπη συναντάται και είναι πιο σοβαρή στις νότιες περιοχές που έχουν υψηλή καλοκαιρινή θερµοκρασία. Εµφανίζεται σε όλα τα στάδια ανάπτυξης των φυτών και προσβάλλει εκτός από την πατάτα, την [[ | + | Η [[αλτερναρίωση]] προκαλείται από το [[Μύκητες|µύκητα]] Alternaria solani, που ανήκει στην τάξη των Hyphomycetales. Είναι µια από τις σπουδαιότερες [[Ασθένειες πατάτας|ασθένειες]] της [[Πατάτα φυτό|πατάτας]] και απαντάται σε όλες τις χώρες που [[Καλλιέργεια πατάτας|καλλιεργείται]] το φυτό, ιδιαίτερα στα θερµά [[Κλιματικές συνθήκες πατάτας|κλίµατα]]. Στην Ευρώπη συναντάται και είναι πιο σοβαρή στις νότιες περιοχές που έχουν υψηλή καλοκαιρινή θερµοκρασία. Εµφανίζεται σε όλα τα στάδια ανάπτυξης των φυτών και προσβάλλει εκτός από την πατάτα, την [[Ντομάτα φυτό|τοµάτα]] και τη [[Μελιτζάνα φυτό|µελιτζάνα]]. Σε πολλές περιοχές είναι ενδηµική και οι ζηµιές που προκαλεί είναι µεγαλύτερες από τις ζηµιές του [[Ασθένεια πατάτας Περονόσπορος|περονόσπορου]]. |
Τα πρώτα συµπτώµατα παρατηρούνται στα ώριµα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά πατάτας|φύλλα]] της βάσης µε µορφή καστανών κηλίδων, διαµέτρου µέχρι και 1cm περίπου, στην επιφάνεια των οποίων συχνά παρατηρούνται ευκρινείς, συγκεντρικοί, οµόκεντροι κύκλοι. Προοδευτικά ο αριθµός των κηλίδων αυξάνεται και καλύπτουν µεγάλο µέρος της επιφάνειας των φύλλων ενώ παράλληλα επεκτείνεται προς τα νεώτερα φύλλα. Συχνά οι κηλίδες περιβάλλονται από κίτρινη περιφέρεια (άλω), ενώ όταν είναι πολλές ολόκληρο το φύλλο γίνεται χλωρωτικό, καρουλιάζει, ξεραίνεται και κρέµεται στο στέλεχος του φυτού. Το νεκρωµένο µέρος της επιφάνειας των κηλίδων αρχικά έχει χρώµα ανοικτό καστανό, που αργότερα γίνεται σκούρο λόγω της ανάπτυξης µεγάλου αριθµού σπορίων του παθογόνου. Παρόµοιες κηλίδες παρατηρούνται στα στελέχη των φυτών, όπως αυτές των φύλλων, όταν έχει προχωρήσει αρκετά η ασθένεια. Στους κονδύλους η ασθένεια εκδηλώνεται µε κυκλικές ακανόνιστες κηλίδες ελαφρώς βυθισµένες, σκούρου χρώµατος. Η σήψη που προκαλείται είναι ξηρή και φελλώδης, καστανού χρώµατος και δεν προχωρεί εκτος των ιστών πάνω από 6mm. | Τα πρώτα συµπτώµατα παρατηρούνται στα ώριµα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά πατάτας|φύλλα]] της βάσης µε µορφή καστανών κηλίδων, διαµέτρου µέχρι και 1cm περίπου, στην επιφάνεια των οποίων συχνά παρατηρούνται ευκρινείς, συγκεντρικοί, οµόκεντροι κύκλοι. Προοδευτικά ο αριθµός των κηλίδων αυξάνεται και καλύπτουν µεγάλο µέρος της επιφάνειας των φύλλων ενώ παράλληλα επεκτείνεται προς τα νεώτερα φύλλα. Συχνά οι κηλίδες περιβάλλονται από κίτρινη περιφέρεια (άλω), ενώ όταν είναι πολλές ολόκληρο το φύλλο γίνεται χλωρωτικό, καρουλιάζει, ξεραίνεται και κρέµεται στο στέλεχος του φυτού. Το νεκρωµένο µέρος της επιφάνειας των κηλίδων αρχικά έχει χρώµα ανοικτό καστανό, που αργότερα γίνεται σκούρο λόγω της ανάπτυξης µεγάλου αριθµού σπορίων του παθογόνου. Παρόµοιες κηλίδες παρατηρούνται στα στελέχη των φυτών, όπως αυτές των φύλλων, όταν έχει προχωρήσει αρκετά η ασθένεια. Στους κονδύλους η ασθένεια εκδηλώνεται µε κυκλικές ακανόνιστες κηλίδες ελαφρώς βυθισµένες, σκούρου χρώµατος. Η σήψη που προκαλείται είναι ξηρή και φελλώδης, καστανού χρώµατος και δεν προχωρεί εκτος των ιστών πάνω από 6mm. | ||
| Γραμμή 10: | Γραμμή 10: | ||
* Επιλογή ανθεκτικών [[Ποικιλίες πατάτας|ποικιλιών]] (κυρίως όψιµες) | * Επιλογή ανθεκτικών [[Ποικιλίες πατάτας|ποικιλιών]] (κυρίως όψιµες) | ||
| − | * | + | * [[Αμειψισπορά]] µε φυτά µη ξενιστές για επιβράδυνση της εξάπλωσης της ασθένειας |
* Αποφυγή [[Άρδευση πατάτας|ποτίσµατος]] µε [[Τεχνητή βροχή|τεχνητή βροχή]] | * Αποφυγή [[Άρδευση πατάτας|ποτίσµατος]] µε [[Τεχνητή βροχή|τεχνητή βροχή]] | ||
* Καταστροφή των υπολλειµάτων των προηγουµένων καλλιεργειών καθώς και των [[Καταπολέμηση ζιζανίων πατάτας|ζιζανίων]]. | * Καταστροφή των υπολλειµάτων των προηγουµένων καλλιεργειών καθώς και των [[Καταπολέμηση ζιζανίων πατάτας|ζιζανίων]]. | ||
| Γραμμή 20: | Γραμμή 20: | ||
[[είναι ασθένεια του φυτού::Πατάτα φυτό| ]] | [[είναι ασθένεια του φυτού::Πατάτα φυτό| ]] | ||
[[είναι ασθένεια του καρπού::Πατάτα προϊόν| ]] | [[είναι ασθένεια του καρπού::Πατάτα προϊόν| ]] | ||
| + | [[είναι προσβολή της ασθένειας::Αλτερναρίωση| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:35, 2 Αυγούστου 2013
Η αλτερναρίωση προκαλείται από το µύκητα Alternaria solani, που ανήκει στην τάξη των Hyphomycetales. Είναι µια από τις σπουδαιότερες ασθένειες της πατάτας και απαντάται σε όλες τις χώρες που καλλιεργείται το φυτό, ιδιαίτερα στα θερµά κλίµατα. Στην Ευρώπη συναντάται και είναι πιο σοβαρή στις νότιες περιοχές που έχουν υψηλή καλοκαιρινή θερµοκρασία. Εµφανίζεται σε όλα τα στάδια ανάπτυξης των φυτών και προσβάλλει εκτός από την πατάτα, την τοµάτα και τη µελιτζάνα. Σε πολλές περιοχές είναι ενδηµική και οι ζηµιές που προκαλεί είναι µεγαλύτερες από τις ζηµιές του περονόσπορου.
Τα πρώτα συµπτώµατα παρατηρούνται στα ώριµα φύλλα της βάσης µε µορφή καστανών κηλίδων, διαµέτρου µέχρι και 1cm περίπου, στην επιφάνεια των οποίων συχνά παρατηρούνται ευκρινείς, συγκεντρικοί, οµόκεντροι κύκλοι. Προοδευτικά ο αριθµός των κηλίδων αυξάνεται και καλύπτουν µεγάλο µέρος της επιφάνειας των φύλλων ενώ παράλληλα επεκτείνεται προς τα νεώτερα φύλλα. Συχνά οι κηλίδες περιβάλλονται από κίτρινη περιφέρεια (άλω), ενώ όταν είναι πολλές ολόκληρο το φύλλο γίνεται χλωρωτικό, καρουλιάζει, ξεραίνεται και κρέµεται στο στέλεχος του φυτού. Το νεκρωµένο µέρος της επιφάνειας των κηλίδων αρχικά έχει χρώµα ανοικτό καστανό, που αργότερα γίνεται σκούρο λόγω της ανάπτυξης µεγάλου αριθµού σπορίων του παθογόνου. Παρόµοιες κηλίδες παρατηρούνται στα στελέχη των φυτών, όπως αυτές των φύλλων, όταν έχει προχωρήσει αρκετά η ασθένεια. Στους κονδύλους η ασθένεια εκδηλώνεται µε κυκλικές ακανόνιστες κηλίδες ελαφρώς βυθισµένες, σκούρου χρώµατος. Η σήψη που προκαλείται είναι ξηρή και φελλώδης, καστανού χρώµατος και δεν προχωρεί εκτος των ιστών πάνω από 6mm.
Το µυκήλιο του µύκητα Alternaria solani επιβιώνει εντός των προσβεβληµένων φύλλων στο έδαφος για πάνω από ένα χρόνο, αποτελώντας εστία µόλυνσης των φυτών. Η ασθένεια µεταδίδεται µε τα σπόρια του µύκητα τα οποία µπορεί να προέρχονται είτε από τα ήδη προσβεβληµένα φυτά είτε από άλλες καλλιέργειες και ζιζάνια. Η βλάστηση των σπορίων και η µόλυνση του ξενιστή γίνεται µε υψηλές θερµοκρασίες (optimum 24-30oC ), εφ’όσον η επιφάνεια των φυτών παραµένει υγρή για µερικές ώρες. Η αλτεναρίωση προσβάλλει φυτά µε µειωµένη ευρωστία που αναπτύσσονται σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, κακής λίπανσης ή έχουν προσβληθεί από εχθρούς και ασθένειες. Έχει παρατηρηθεί ότι εύρωστα, υγιή φυτά, µε σωστή και ισορροπηµένη θρέψη προσβάλλονται σπάνια από την ασθένεια αυτή.
Για την αντιμετώπιση της ασθένειας διενεργούνται οι εξής ενέργειες:
- Επιλογή ανθεκτικών ποικιλιών (κυρίως όψιµες)
- Αμειψισπορά µε φυτά µη ξενιστές για επιβράδυνση της εξάπλωσης της ασθένειας
- Αποφυγή ποτίσµατος µε τεχνητή βροχή
- Καταστροφή των υπολλειµάτων των προηγουµένων καλλιεργειών καθώς και των ζιζανίων.
