Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κορομηλιά"
| Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
{{{top_heading|==}}}Εδαφοκλιματικές συνθήκες{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Εδαφοκλιματικές συνθήκες{{{top_heading|==}}} | ||
| + | Η [[Κορομηλιά|κορομηλιά]] είναι ανθεκτικό φυτό και μπορεί να αναπτυχθεί με επιτυχία σε πολλούς τύπους εδαφών, αλλά προτιμά γόνιμα, σχετικά βαθιά χώματα που στραγγίζουν καλά και έχουν pH από 6 - 7,5. Ευδοκιμεί τόσο σε πεδινές, όσο και σε ορεινές περιοχές με αρκετή ηλιοφάνεια και είναι ιδιαίτερα ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες ακόμα και την άνοιξη. | ||
{{{top_heading|==}}}Επικονίαση-Γονιμοποίηση{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Επικονίαση-Γονιμοποίηση{{{top_heading|==}}} | ||
Αναθεώρηση της 09:12, 10 Δεκεμβρίου 2014
Περιεχόμενα
Γενικά στοιχεία
Η κορομηλιά είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα καρποφόρα δένδρα της χώρας, που θεωρείται ότι πήρε την ονομασία της από τους καρπούς της και συγκεκριμένα από τη λέξη "καρυόμηλο", που σημαίνει μικρός καρπός με σκληρό περίβλημα (κάρυο). Χάρη στην πλούσια ανθοφορία της, που εμφανίζεται στις αρχές της άνοιξης και στους ζουμερούς στρογγυλούς καρπούς της που ωριμάζουν το καλοκαίρι, αποτελεί μία από τις πιο δελεαστικές επιλογές για τον κήπο ή το κτήμα μας. Θεωρείται αρκετά σκληραγωγημένο και ανθεκτικό φυτό και χρησιμοποιείται συχνά ως υποκείμενο εμβολιασμού για πολλά άλλα καρποφόρα δένδρα. Δίνει καρπούς μετά τον τρίτο χρόνο ζωής και παραμένει παραγωγική για 40 - 50 έτη.
Βοτανικά χαρακτηριστικά
Είναι φυλλοβόλο δέντρο και ο καρπός του είναι δρύπη, σχεδόν σφαιρική, με λείο εξωκάρπιο και κίτρινο , κόκκινο ή ιώδες χρώμα. Έχει οδοντωτά φύλλα και μεγάλα λευκά άνθη, που εκπτύσσονται ανά δύο ή περισσότερα την άνοιξη πριν από την έκπτυξη των φύλλων. Τα άνθη έχουν πέντε σέπαλα και ισάριθμα πέταλα, ενώ οι στήμονες φτάνουν τους 30. Το μεσοκάρπιο είναι σαρκώδες και χυμώδες. Το ριζικό της σύστημα είναι σχετικά επιφανειακό και μπορεί να φυτευτεί ακόμη και σε εδάφη που δεν είναι ιδιαίτερα βαθιά, αρκεί να απέχει 4 - 5m, από άλλα δένδρα.
Εδαφοκλιματικές συνθήκες
Η κορομηλιά είναι ανθεκτικό φυτό και μπορεί να αναπτυχθεί με επιτυχία σε πολλούς τύπους εδαφών, αλλά προτιμά γόνιμα, σχετικά βαθιά χώματα που στραγγίζουν καλά και έχουν pH από 6 - 7,5. Ευδοκιμεί τόσο σε πεδινές, όσο και σε ορεινές περιοχές με αρκετή ηλιοφάνεια και είναι ιδιαίτερα ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες ακόμα και την άνοιξη.
Επικονίαση-Γονιμοποίηση
Πολλαπλασιασμός
Ποικιλίες
Ασθένειες
Εχθροί
Πληροφοριακά στοιχεία
| ||||||
Ευδοκιμεί στις περιοχές
|
