Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Λίπανση καρυδιάς"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η επιλογή του κατάλληλου αζωτούχου λιπάσματος γίνεται με βάση το pH του [[Εδαφικές συνθήκες καρυδιάς|εδάφους]] και την παροχή ανεπιθύμητων ιόντων. Η προσθήκη του [[Άζωτο|αζώτου]] συνιστάται να γίνεται σε 2 δόσεις, τέλη Φλεβάρη η πρώτη, σε ποσότητα που αντιστοιχεί στα 2/3 της ετήσιας ποσότητας και αμέσως μετά την καρπόδεση η δεύτερη, κατά το υπόλοιπο 1/3 της ποσότητας. Για το [[Κάλιο|κάλιο]] και το [[Φώσφορος|φώσφορο]] συνιστάται η προσθήκή να γίνεται τέλη Φλεβάρη με αρχές χειμώνα. Υπάρχει όμως πιθανότητα σε έναν καρυδεώνα διαπιστωθούν τροφοπενίες [[Μαγνήσιο|μαγνησίου]] ή [[Βόριο|βορίου]] ή [[Ψευδάργυρος|ψευδαργύρου]] ή [[Σίδηρος|σιδήρου]] ή [[Μαγγάνιο|μαγγανίου]] ή [[Χαλκός|χαλκού]] τότε κάνουμε τις εξής ενέργειες: | + | Η [[Καρυδιά|καρυδιά]] είναι πολύ απαιτητική σε άζωτο. Η κοπριά αν και αποτελεί άριστο λίπασμα, πρέπει να παρέχεται νωρίς την άνοιξη, διαφορετικά μπορεί να προκαλέσει όψιμη βλάστηση, που ενδέχεται να υποστεί ζημιά στις πιο ψυχρές περιοχές από τους πρώϊμους ανοιξιάτικους παγετούς. Η εμπειρική λίπανση κατά στρέμμα είναι της τάξης 10-15 μονάδες για το άζωτο (σαν θειϊκή αμμωνία 50-75kg λίπασμα), 10 μονάδες για το φώσφορο (σαν υπερφωσφορικό 50kg λίπασμα) και 10 μονάδες για το κάλιο (σαν θειϊκό κάλιο 20kg λίπασμα) και κάθε 2 χρόνια για το φώσφορο και το κάλι, όταν τα [[Εδαφικές συνθήκες καρυδιάς|εδαφικά]] αποθέματα είναι ανεπαρκή.Η επιλογή του κατάλληλου αζωτούχου λιπάσματος γίνεται με βάση το pH του [[Εδαφικές συνθήκες καρυδιάς|εδάφους]] και την παροχή ανεπιθύμητων ιόντων. Η προσθήκη του [[Άζωτο|αζώτου]] συνιστάται να γίνεται σε 2 δόσεις, τέλη Φλεβάρη η πρώτη, σε ποσότητα που αντιστοιχεί στα 2/3 της ετήσιας ποσότητας και αμέσως μετά την καρπόδεση η δεύτερη, κατά το υπόλοιπο 1/3 της ποσότητας. Για το [[Κάλιο|κάλιο]] και το [[Φώσφορος|φώσφορο]] συνιστάται η προσθήκή να γίνεται τέλη Φλεβάρη με αρχές χειμώνα. Υπάρχει όμως πιθανότητα σε έναν καρυδεώνα διαπιστωθούν τροφοπενίες [[Μαγνήσιο|μαγνησίου]] ή [[Βόριο|βορίου]] ή [[Ψευδάργυρος|ψευδαργύρου]] ή [[Σίδηρος|σιδήρου]] ή [[Μαγγάνιο|μαγγανίου]] ή [[Χαλκός|χαλκού]] τότε κάνουμε τις εξής ενέργειες: |
*Για την τροφοπενία μαγνησίου κάνουμε 2-3 διαφυλλικούς ψεκασμούς με διάλυμα 2-3% θειϊκού μαγνησίου την άνοιξη ή με τη προσθήκη δολοματικού ασβεστόλιθου (όξινα εδάφη) ή θειϊκού μαγνησίου στο έδαφος. | *Για την τροφοπενία μαγνησίου κάνουμε 2-3 διαφυλλικούς ψεκασμούς με διάλυμα 2-3% θειϊκού μαγνησίου την άνοιξη ή με τη προσθήκη δολοματικού ασβεστόλιθου (όξινα εδάφη) ή θειϊκού μαγνησίου στο έδαφος. | ||
| Γραμμή 17: | Γραμμή 17: | ||
<ref name="Ειδική δενδροκομία"> Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.</ref> | <ref name="Ειδική δενδροκομία"> Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.</ref> | ||
</references> | </references> | ||
| − | |||
| − | |||
[[σχετίζεται με::Καλλιέργεια καρυδιάς| ]] | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια καρυδιάς| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 07:11, 23 Ιουνίου 2015
Η καρυδιά είναι πολύ απαιτητική σε άζωτο. Η κοπριά αν και αποτελεί άριστο λίπασμα, πρέπει να παρέχεται νωρίς την άνοιξη, διαφορετικά μπορεί να προκαλέσει όψιμη βλάστηση, που ενδέχεται να υποστεί ζημιά στις πιο ψυχρές περιοχές από τους πρώϊμους ανοιξιάτικους παγετούς. Η εμπειρική λίπανση κατά στρέμμα είναι της τάξης 10-15 μονάδες για το άζωτο (σαν θειϊκή αμμωνία 50-75kg λίπασμα), 10 μονάδες για το φώσφορο (σαν υπερφωσφορικό 50kg λίπασμα) και 10 μονάδες για το κάλιο (σαν θειϊκό κάλιο 20kg λίπασμα) και κάθε 2 χρόνια για το φώσφορο και το κάλι, όταν τα εδαφικά αποθέματα είναι ανεπαρκή.Η επιλογή του κατάλληλου αζωτούχου λιπάσματος γίνεται με βάση το pH του εδάφους και την παροχή ανεπιθύμητων ιόντων. Η προσθήκη του αζώτου συνιστάται να γίνεται σε 2 δόσεις, τέλη Φλεβάρη η πρώτη, σε ποσότητα που αντιστοιχεί στα 2/3 της ετήσιας ποσότητας και αμέσως μετά την καρπόδεση η δεύτερη, κατά το υπόλοιπο 1/3 της ποσότητας. Για το κάλιο και το φώσφορο συνιστάται η προσθήκή να γίνεται τέλη Φλεβάρη με αρχές χειμώνα. Υπάρχει όμως πιθανότητα σε έναν καρυδεώνα διαπιστωθούν τροφοπενίες μαγνησίου ή βορίου ή ψευδαργύρου ή σιδήρου ή μαγγανίου ή χαλκού τότε κάνουμε τις εξής ενέργειες:
- Για την τροφοπενία μαγνησίου κάνουμε 2-3 διαφυλλικούς ψεκασμούς με διάλυμα 2-3% θειϊκού μαγνησίου την άνοιξη ή με τη προσθήκη δολοματικού ασβεστόλιθου (όξινα εδάφη) ή θειϊκού μαγνησίου στο έδαφος.
- Για την τροφοπενία βορίου προσθέτουμε 6kg βόρακα κατά στρέμμα κάθε 2-4 χρόνια.
- Για την τροφοπενία μαγγανίου με διαφυλλικό ψεκασμό με διάλυμα 0,6% θειϊκού μαγγανίου όταν τα φύλλα έχουν σχεδόν εκπτυχθεί πλήρως.
- Για την τροφοπενία σιδήρου, δέντρα με Paradox γενικά δεν επηρεάζονται. Η προσθήκη 25kg θείου κατά δέντρο έχει βελτιώσει σημαντικά που προκαλεί τη χλώρωση.
- Για την τροφοπενία ψευδαργύρου με 2-3 διαφυλλικούς ψεκασμούς κατά βλαστική περίοδο, με διάλυμα 0,125% θειϊκού ψευδαργύρου. Η δεύτερη και η τρίτη εφαρμογή γίνεται σε χρονικό διάστημα 2-3 εβδομάδων μετά από την προηγούμενη επέμβαση.
- Για την τροφοπενία χαλκού με διαφυλλικό ψεκασμό με βορδιγάλειο πολτό (10-10-100) την άνοιξη κατά τα τέλη της περιόδου επικονίασης των άνθεων.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
