Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Χαρακτηριστικά ριζικού συστήματος διαφόρων καρποφόρων δένδρων"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Όλα τα σπορόφυτα δε προσδίνουν καλή στήριξη στα [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρα]], γιατί τα είδη διαφέρουν πολύ σε μέγεθος [[Ρίζες|ριζών]] και τρόπο εξάπλωσης αυτών. Όλα τα [[Πυρηνόκαρπα|πυρηνόκαρπα]] διαθέτουν μεγάλες ρίζες που εξαπλώνονται ακτινωτά κάτω από την κόμη των δένδρων. Οι ρίζες της [[Ροδακινιά|ροδακινιάς]] και [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιάς]] εξαπλώνονται οριζόντια, ενώ εκείνες της [[Αμυγδαλιά|αμυγδαλιάς]] [[Βερυκοκκιά|βερικοκκιάς]] πλάγια και κάθετα. | + | Όλα τα σπορόφυτα δε προσδίνουν καλή στήριξη στα [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρα]], γιατί τα είδη διαφέρουν πολύ σε μέγεθος [[Ρίζες|ριζών]] και τρόπο εξάπλωσης αυτών. Όλα τα [[Πυρηνόκαρπα|πυρηνόκαρπα]] διαθέτουν μεγάλες ρίζες που εξαπλώνονται ακτινωτά κάτω από την κόμη των δένδρων. Οι ρίζες της [[Ροδακινιά|ροδακινιάς]] και [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιάς]] εξαπλώνονται οριζόντια, ενώ εκείνες της [[Αμυγδαλιά|αμυγδαλιάς]] [[Βερυκοκκιά|βερικοκκιάς]] πλάγια και κάθετα. |
| + | Σε περιοχές όπου το έδαφος είναι γόνιμο και βαθύ, τα [[Υποκείμενο αμυγδαλιάς Σπορόφυτο|σπορόφυτα της αμυγδαλιάς]], παράγουν αρκετές μεγάλες ρίζες που αυξάνουν σχεδόν κάθετα κάτω από την κόμη των δένδρων σε βάθος 3-4 μέτρων. | ||
| + | Η πυκνότητα των μικρών και λεπτών ριζών είναι έμφυτο χαρακτηριστικό των ειδών αυτών. Ο αριθμός των λεπτών ριζών αυξάνει προοδευτικά από την αμυγδαλιά, βερικοκκιά, στη ροδακινιά και στη [[Υποκείμενο δαμασκηνιάς Σπορόφυτα μυροβαλάνου|μυροβάλανο δαμασκηνιά]]. Ως υποκείμενα της κερασιάς χρησιμοποιούνται τρία είδη: | ||
| + | * το P. avium | ||
| + | * η καλλιεργούμενη κερασιά γνωστή ως mazzard, | ||
| + | * το P. mahaleb, [[Υποκείμενο κερασιάς Σπορόφυτα μαχαλεπίου|η μαχαλέπιος κερασιά]] | ||
| + | * και το P. cerasus, η [[Βυσσινιά|βυσσινιά]] | ||
| + | Τα [[Υποκείμενα κερασιάς Σπορόφυτα|σπορόφυτα της κερασιάς]] παράγουν μεγάλες, θυσσανώδεις, επιφανειακές ρίζες. Τα σπορόφυτα της μαχαλεπίου αναπτύσσουν βαθύ πασσαλώδες ριζικό σύστημα, σχεδόν κάθετης κατεύθυνσης. Ευδοκιμούν σε καλά αποστραγγιζόμενα [[Αμμώδη εδάφη|αμμώδη εδάφη]], άλλα είναι πολύ ευαίσθητα στην υπερβολική εδαφική υγρασία. Τα υποκείμενα βυσσινιάς Υποκείμενο βυσσινιάς Κλωνικά Stocton Morello|Stockton morello]] και [[Υποκείμενο βυσσινιάς Κλωνικά Vladimir|Vladimir]], πολλαπλασιάζονται αγενώς με μοσχεύματα ή παραφυάδες και γι' αυτό αναπτύσσουν επιφανειακό ριζικό σύστημα. Ανέχονται σχετικά βαριά, υγρά εδάφη και παρουσιάζουν μεγάλη ανθεκτικότητα στη φυτόφθορα. | ||
| + | Η εξάπλωση των ριζών διαφέρει σε κάποιους ειδικούς συνδυασμούς εμβολίου-υποκειμένου. Π.χ. ο τρόπος βλάστησης των επιτραπεζίως εμβολιασμένων υποκειμένων της αγριομηλιάς διέφερε ανάλογα με την [[Ποικιλίες μηλιάς|ποικιλία μηλιάς]]. | ||
Αναθεώρηση της 12:27, 20 Ιουνίου 2016
Όλα τα σπορόφυτα δε προσδίνουν καλή στήριξη στα δένδρα, γιατί τα είδη διαφέρουν πολύ σε μέγεθος ριζών και τρόπο εξάπλωσης αυτών. Όλα τα πυρηνόκαρπα διαθέτουν μεγάλες ρίζες που εξαπλώνονται ακτινωτά κάτω από την κόμη των δένδρων. Οι ρίζες της ροδακινιάς και δαμασκηνιάς εξαπλώνονται οριζόντια, ενώ εκείνες της αμυγδαλιάς βερικοκκιάς πλάγια και κάθετα. Σε περιοχές όπου το έδαφος είναι γόνιμο και βαθύ, τα σπορόφυτα της αμυγδαλιάς, παράγουν αρκετές μεγάλες ρίζες που αυξάνουν σχεδόν κάθετα κάτω από την κόμη των δένδρων σε βάθος 3-4 μέτρων. Η πυκνότητα των μικρών και λεπτών ριζών είναι έμφυτο χαρακτηριστικό των ειδών αυτών. Ο αριθμός των λεπτών ριζών αυξάνει προοδευτικά από την αμυγδαλιά, βερικοκκιά, στη ροδακινιά και στη μυροβάλανο δαμασκηνιά. Ως υποκείμενα της κερασιάς χρησιμοποιούνται τρία είδη:
- το P. avium
- η καλλιεργούμενη κερασιά γνωστή ως mazzard,
- το P. mahaleb, η μαχαλέπιος κερασιά
- και το P. cerasus, η βυσσινιά
Τα σπορόφυτα της κερασιάς παράγουν μεγάλες, θυσσανώδεις, επιφανειακές ρίζες. Τα σπορόφυτα της μαχαλεπίου αναπτύσσουν βαθύ πασσαλώδες ριζικό σύστημα, σχεδόν κάθετης κατεύθυνσης. Ευδοκιμούν σε καλά αποστραγγιζόμενα αμμώδη εδάφη, άλλα είναι πολύ ευαίσθητα στην υπερβολική εδαφική υγρασία. Τα υποκείμενα βυσσινιάς Υποκείμενο βυσσινιάς Κλωνικά Stocton Morello|Stockton morello]] και Vladimir, πολλαπλασιάζονται αγενώς με μοσχεύματα ή παραφυάδες και γι' αυτό αναπτύσσουν επιφανειακό ριζικό σύστημα. Ανέχονται σχετικά βαριά, υγρά εδάφη και παρουσιάζουν μεγάλη ανθεκτικότητα στη φυτόφθορα. Η εξάπλωση των ριζών διαφέρει σε κάποιους ειδικούς συνδυασμούς εμβολίου-υποκειμένου. Π.χ. ο τρόπος βλάστησης των επιτραπεζίως εμβολιασμένων υποκειμένων της αγριομηλιάς διέφερε ανάλογα με την ποικιλία μηλιάς.
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997.
