Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ποικιλίες αγκινάρας"
| Γραμμή 26: | Γραμμή 26: | ||
{{:Ποικιλία αγκινάρας Άγριες Κρήτης|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | {{:Ποικιλία αγκινάρας Άγριες Κρήτης|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | ||
| + | |||
| + | <ref name="Ειδική λαχανοκομία"/>, <ref name="Αγκινάρα"/>, <ref name="Ποικιλίες αγκινάρας"/> | ||
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Ειδική λαχανοκομία"> Ειδική λαχανακομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996. </ref> | ||
| + | <ref name="Αγκινάρα"> Τεχνική βιολογικής καλλιέργειας λαχανικών - Αγκινάρα, του Χαράλαμπου Θανόπουλου Msc Γεωπόνος, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2008.</ref> | ||
| + | <ref name="Ποικιλίες αγκινάρας">[{{#show:Ιστοσελίδα Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κορινθίας/Κορινθία: Μούσμουλα - Αγκινάρες| ?has link}} Κορινθία: Μούσμουλα - Αγκινάρες]</ref> | ||
| + | </references> | ||
[[Category:Κατάλογος]] | [[Category:Κατάλογος]] | ||
| Γραμμή 31: | Γραμμή 40: | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 08:16, 9 Ιουλίου 2015
Περιεχόμενα
Αργίτικη
Είναι η πιο διαδεδομένη ποικιλία όχι μόνο στην περιοχή του Άργους (γνωστή και ως Πράσινη Άργους), αλλά και σε άλλα μέρη της Πελοποννήσου, στην Κρήτη και άλλες περιοχές. Είναι πρώϊμη ποικιλία και παράγει ανθοκεφαλές από τον Νοέμβριο ή Δεκέμβριο. Τα φύλλα του φυτού είναι μεγάλα, πλατιά και ελαφρώς λοβωτά. Κάθε φυτό ωριμάζει κατά μέσο όρο 5-6 ανθοκεφαλές, που έχουν σχήμα σφαιρικό, είναι μεγάλες και έχουν συμπαγή εμφάνιση. Τα βράκτια είναι πρασινά, στρογγυλά, σαρκώδη στη βάση, χωρίς άκανθες στο ελεύθερό τους άκρο. Η ποικιλία Πράσινη του Άργους είναι η πιο αξιόλογη, κυρίως γιατί είναι πρώϊμη. Στις σημερινές φυτείες διακρίνονται φυτά πλατύφυλλα, με λίγους ή χωρίς λοβούς και με στενά και βαθειά σχισμένα φύλλα. Πιστεύεται ότι τα πλατύφυλλα φυτά αντιπροσωπεύουν την ποικιλία, αν και έχει παρατηρηθεί ότι αυτά είναι πιο ευπαθή στις χαμηλές θερμοκρασίες, έχουν όμως το πλεονέκτημα της πρωϊμότητας και της υψηλής παραγωγής. Είναι επομένως κατορθωτή η επιλογή των φυτών με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά από τους πληθυσμούς που υπάρχουν, εάν κατά τον πολλαπλασιασμό με παραφυάδες και ξηρόφυτα προηγηθεί η επιλογή και σήμανση των μητρικών φυτών. Η ύπαρξη πολλών φυτών με φύλλα σχισμένα φανερώνει εκφυλισμό στη συγκεκριμένη ποικιλία, που ξεκινά με πλατιά φύλλα.
Ιώδη Αττικής
Η ποικιλία αυτή είναι μικρότερης ανάπτυξης, πιο παραγωγική σε αριθμό ανθοκεφαλών από τη πράσινη του Άργους, αλλά είναι πιο όψιμη στην εποχή παραγωγής. Τα φύλλα της είναι μικρότερα και πτεροσχίδη και χρησιμοποιούνται στην περιοχή της Αττικής για την διατροφή αγελάδων. Η ανθοκεφαλή έχει μέτριο μέγεθος και έχει σχήμα σφαιροειδές προς ωοειδές. Όπως μαρτυρά και η ονομασία της ποικιλίας, το χρώμα των βράκτιων φύλλων είναι ιώδες και δεν φέρει άκανθες. Η ανθοκεφαλή είναι συμπαγής και έχει κλειστή εμφάνιση.
Πολίτικη
Είναι ποικιλία που καλλιεργείται σε μικρότερη έκταση και είναι μικρότερης οικονομικής σημασίας. Είναι γνωστή και με την ονομασία Ποικιλία αγκινάρας Κωνσταντινουπόλεως Οι ανθοκεφαλές έχουν σχήμα μάλλον σφαιρικό και παρουσιάζουν χαλαρή εμφάνιση. Τα βράκτια έχουν ιώδες χρώμα, είναι επιμήκη και φέρουν άκανθες.
Αυγουλάτη
Σε αυτή την ποικιλία οι ανθοκεφαλές έχουν επίμηκες σχήμα και χαλαρή εμφάνιση. Τα βράκτια είναι επιμήκη και έχουν ενδιάμεσο χρωματισμό από πράσινο μέχρι ιώδες και καταλήγουν σε άκανθα.
Ημιάγριες
Μια ωραία ποικιλία με γυριστά βράκτια και μικρά αγκάθια, με πρασινοϊωδείς κεφαλές και αρκετά παραγωγική. Είναι η πιο γλυκιά αγκινάρα στο εμπόριο αυτή τη χρονική περίοδο.
Άγριες
Είναι οψιμότερη ποικιλία από την Αργίτικη. Έχει αγκάθια στα βράκτια. Είναι αρκετά νόστιμες αγκινάρες στο μαγείρεμα, αλλά παρουσιάζουν δυσκολία στο καθάρισμα.
Άγριες Κρήτης
Στην ποικιλία αυτή τα βράκτια καταλήγουν σε αγκάθια, αλλά είναι πιο αραιά στη διάταξή τους και πιο τριγωνικά στα σχήμα τους. Είναι ιδιαίτερα απαιτητικές σε νερό.
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική λαχανακομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996.
- ↑ Τεχνική βιολογικής καλλιέργειας λαχανικών - Αγκινάρα, του Χαράλαμπου Θανόπουλου Msc Γεωπόνος, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2008.
- ↑ Κορινθία: Μούσμουλα - Αγκινάρες
