Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ζαπατέρα ελιάς"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η ασθένεια αυτή | + | Η [[Ασθένειες ελιάς |ασθένεια]] αυτή της ελιάς είναι γνωστή με το ισπανικό όνομα ''zapatera'' και προσβάλλει ιδιαίτερα τις ώριμες μαύρες ελιές. Η αλλοίωση του ελαιοκάρπου χαρακτηρίζεται από μια ήπια, αλλά πολύ δυσάρεστη οσμή. |
| + | |||
Η ασθένεια αυτή οφείλεται σε μια ομάδα μικροβίων, όπως είναι τα <u>κλωστρίδια</u> , τα οποία ανάγουν τα θεϊκά άλατα σε υδρόθειο. Τα θεϊκά άλατα απαντούν σε μικροποσότητες στο αλάτι, το δε σχηματιζόμενο υδρόθειο ακόμα και σε μικροποσότητες, κάνει τον ελαιόκαρπο ακατάλληλο για κατανάλωση. Η οσμή αυτή του υδρόθειου δεν είναι αισθητή τουλάχιστον κατά τα πρώτα στάδια της εξελίξεως της ασθένειας αυτής. | Η ασθένεια αυτή οφείλεται σε μια ομάδα μικροβίων, όπως είναι τα <u>κλωστρίδια</u> , τα οποία ανάγουν τα θεϊκά άλατα σε υδρόθειο. Τα θεϊκά άλατα απαντούν σε μικροποσότητες στο αλάτι, το δε σχηματιζόμενο υδρόθειο ακόμα και σε μικροποσότητες, κάνει τον ελαιόκαρπο ακατάλληλο για κατανάλωση. Η οσμή αυτή του υδρόθειου δεν είναι αισθητή τουλάχιστον κατά τα πρώτα στάδια της εξελίξεως της ασθένειας αυτής. | ||
| − | Η ασθένεια αυτή ευνοείται από τη χαμηλή οξύτητα της άλμης, αν συνδυαστεί και με χαμηλή συγκέντρωση χλωριούχου νατρίου σε αυτή. Στα προχωρημένα στάδια αλλοίωσης του ελαιοκάρπου, παρατηρείται ο σχηματισμός διαφόρων πτητικών και δύσοσμων οργανικών οξέων, τα οποία προσδίνουν στον ελαιόκαρπο οσμή κοπράνων ή σήψεως. Οι ελιές αυτές είναι ακατάλληλες για κατανάλωση. | + | |
| + | Η [[Ασθένειες φυτών (γενικά) |ασθένεια]] αυτή ευνοείται από τη χαμηλή οξύτητα της άλμης, αν συνδυαστεί και με χαμηλή συγκέντρωση χλωριούχου [[Νάτριο |νατρίου]] σε αυτή. Στα προχωρημένα στάδια αλλοίωσης του ελαιοκάρπου, παρατηρείται ο σχηματισμός διαφόρων πτητικών και δύσοσμων οργανικών οξέων, τα οποία προσδίνουν στον ελαιόκαρπο οσμή κοπράνων ή σήψεως. Οι [[ελιά |ελιές]] αυτές είναι ακατάλληλες για κατανάλωση. | ||
[[είναι ασθένεια του καρπού::Επιτραπέζια ελιά| ]] | [[είναι ασθένεια του καρπού::Επιτραπέζια ελιά| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:16, 8 Ιουνίου 2016
Η ασθένεια αυτή της ελιάς είναι γνωστή με το ισπανικό όνομα zapatera και προσβάλλει ιδιαίτερα τις ώριμες μαύρες ελιές. Η αλλοίωση του ελαιοκάρπου χαρακτηρίζεται από μια ήπια, αλλά πολύ δυσάρεστη οσμή.
Η ασθένεια αυτή οφείλεται σε μια ομάδα μικροβίων, όπως είναι τα κλωστρίδια , τα οποία ανάγουν τα θεϊκά άλατα σε υδρόθειο. Τα θεϊκά άλατα απαντούν σε μικροποσότητες στο αλάτι, το δε σχηματιζόμενο υδρόθειο ακόμα και σε μικροποσότητες, κάνει τον ελαιόκαρπο ακατάλληλο για κατανάλωση. Η οσμή αυτή του υδρόθειου δεν είναι αισθητή τουλάχιστον κατά τα πρώτα στάδια της εξελίξεως της ασθένειας αυτής.
Η ασθένεια αυτή ευνοείται από τη χαμηλή οξύτητα της άλμης, αν συνδυαστεί και με χαμηλή συγκέντρωση χλωριούχου νατρίου σε αυτή. Στα προχωρημένα στάδια αλλοίωσης του ελαιοκάρπου, παρατηρείται ο σχηματισμός διαφόρων πτητικών και δύσοσμων οργανικών οξέων, τα οποία προσδίνουν στον ελαιόκαρπο οσμή κοπράνων ή σήψεως. Οι ελιές αυτές είναι ακατάλληλες για κατανάλωση.
