Παράγοντες που επηρεάζουν την αύξηση των καρπών

Περιεχόμενα

1 Ενδογενείς παράγοντες-Αριθμός κυττάρων ανα καρπό
2 Σχέση φύλλων με καρπό
3 Τροφικά αποθέματα
4 Χρόνος ωρίμασης της παραγωγής
5 Σχηματισμός και κατανομή σπόρων
6 Σχετικές σελίδες
7 Βιβλιογραφία

Ενδογενείς παράγοντες-Αριθμός κυττάρων ανα καρπό

Το τελικό μέγεθος του καρπού εξαρτάται από τον αριθμό των κυττάρων ανά καρπό και τη δυναμικότητας τους για αύξηση. Επομένως, οι ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες, που επεκτείνουν την περίοδο της κυτταρικής διαίρεσης και προάγουν τη μεγέθυνση των κυττάρων, παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην αύξηση.^[1]

Σχέση φύλλων με καρπό

Ένα ενήλικο παραγωγικό δένδρο ροδακινιάς μπορεί να δώσει περίπου 25.000 άνθη, ενώ η μηλιά και δαμασκηνιά μπορεί να έχουν ανθοφορία 100.000 άνθη. Ευτυχώς, πολλά απ' αυτά δεν καρποδένουν, ένα ποσοστό θα πέσει κατά την καρπόπτωση του Ιουνίου.

Η αποκοπή αποδίδεται στον ανταγωνισμό μεταξύ αναπτύξεως των καρπών και της αύξησης της βλάστησης, που λαμβάνει χώρα ταυτόχρονα. Συνεπώς, αν ο αριθμός των καρπών μειωθεί πριν την έναρξη της καρπόπτωσης του Ιουνίου, ένα μικρότερο ποσοστό καρπών θα πέσει κατά την καρπόπτωση του Ιουνίου.

Σε περιοχές όπου η άνοιξη έρχεται νωρίς, η καρπόπτωση του Ιουνίου λαμβάνει χώρα κατά τα μέσα Μαίου, λίγο πριν την έναρξη σκλήρυνσης του πυρήνα στα πυρηνόκαρπα. Η αποκοπή μικρών καρπών μηλιάς και αχλαδιάς λαμβάνει χώρα κατά τον ίδιο χρόνο.

Μετά την καρπόπτωση του Ιουνίου, μια παραγωγική συμπύρηνη ροδακινιά μπορεί να έχει 6000 καρπούς και περίπου 60.000 φύλλα κατά τα τέλη της βλαστικής περιόδου. Αν ένα τέτοιο δένδρο ροδακινιάς δεν αραιωθεί, η σχέση φύλλων:καρπό θα είναι 10:1.

Ένα κανονικό δένδρο ροδακινιάς ή μηλιάς σε σπορόφυτο υποκείμενο χρειάζεται μια σχέση φύλλων:καρπό 50:1 ή 70:1 για την παραγωγή εμπορεύσιμων καρπών. Αν η παραγωγή δεν αραιωθεί νωρίς την άνοιξη, οι καρποί θα είναι μικροί και μη εμπορεύσιμοι. Το υπερβολικό φορτίο της καλλιέργειας μπορεί να οδηγήσει σε σπάσιμο κλάδων. Η υπερπαραγωγή αυτή μπορεί να προδιαθέσει τα δένδρα μερικών ειδών σε περενιαυτοφορία.^[1]

Τροφικά αποθέματα

Η αρχική ενέργεια και τροφή, που απαιτείται για βλάστηση και ανθοφορία προέρχεται από αποθέματα τροφής, που είναι αποθηκευμένα στα κύτταρα των κλάδων, των κορμών και των ριζών. Τα αποθέματα αυτά κατανέμονται μεταξύ του ταχέως διαιρούμενου πλάγιου καμβίου, των εκπτυσσόμενων ξυλοφόρων οφθαλμών και των ανθικών μερών κατά την άνθηση.

Η αποθηκευμένη τροφή χρησιμοποιείται από τους ιστούς αυτούς και τα όργανα, μέχρι τα νεοσχηματισθέντα φύλλα καταστούν ανεξάρτητα, και αρχίσουν να εξάγουν φωτοσυνθετικά υλικά για την κάλυψη των αναγκών των διαφόρων κέντρων συσσώρευσης (δεξαμενών). Αν η ανάγκη είναι μεγάλη πριν το σχηματισμό επαρκούς φυλλώματος, η αύξηση της βλάστησης αναστέλλεται, νωρίς την άνοιξη και επομένως λιγότερα και μικρότερα φύλλα παράγονται τη χρονιά αυτή.

Αν τα δένδρα καρποδένουν υπερβολικά, όταν τα θρεπτικά αποθέματα είναι περιορισμένα, η κυτταρική διαίρεση στο περικάρπιο σταματά νωρίς, περιορίζοντας την περαιτέρω αυξητική δυναμικότητα των καρπών.^[1]