Επικονίαση-Γονιμοποίηση πεκάν

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 09:43, 23 Ιουνίου 2015 υπό τον P chasapis (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Αν και όλες οι ποικιλίες του πεκάν είναι αυτογόνιμες και σταυρογόνιμες, μερικές παρουσιάζουν κάποιο βαθμό αυτοστειρότητας λόγω του φαινομένου της διχογαμίας. Δηλαδή, τα αρσενικά με τα θηλυκά άνθη δεν ωριμάζουν συγχρόνως και η γύρη διασκορπίζεται, είτε πριν τα θηλυκά άνθη είναι επιδεκτικά γονιμοποιήσεως είτε μετά το τέλος της επιδεκτικότητάς των. Ο καλύτερος τρόπος να εξασφαλιστεί επαρκής επικονίαση είναι να εξασφαλιστεί σταυρογονιμοποίηση, με τη φύτευση 2 ή περισσότερων ποικιλιών. Με τη φύτευση μιας ποικιλίας που απελευθερώνει τη γύρη της νωρίς μαζί με κάποια άλλη που την ελευθερώνει όψιμα, θα εξασφαλιστεί γύρη καθόλη την περίοδο δεκτικότητας των θηλυκών άνθεων και για τις 2 ποικιλίες.

Η μεταφορά της γύρης γίνεται με τον άνεμο, όπου η γύρη απελευθερώνεται μέσα στον ανθήρα 15-20 μέρες πριν απελευθερωθεί για την επικονίαση των άνθεων. Η γύρη μπορεί να συντηρηθεί για 8 ημέρες μέσα σε σακκούλα σελλοφάν. Μέσα σε 5-6 εβδομάδες τα θηλυκά άνθη που δεν γονιμοποιούνται πέφτουν. Οι δε καρποί που παράγονται από σταυρογονιμοποίηση γεμίζουν καλύτερα και είνι πιο εμπορεύσιμοι. Για την παραγωγή των καρπών είναι αναγκαίο η γονιμοποίηση να είναι αποτελεσματική. Χωρίς αυτή οι καρποί πέφτουν σε διάστημα 5-6 εβδομάδων. Όλα τα άνθη μιας ταξιανθίας είναι κατά το ίδιο χρονικό διάστημα επιδεκτικά γονιμοποιήσεως που κρατά 6-9 μέρες.

Οι καρποί μερικές φορές έχουν 3 κοτυληδόνες αντί για 2. Η ποιότητα των καρπών επηρεάζεται σημαντικά από τις καλλιεργητικές συνθήκες. Αν οι συνθήκες αυτές δεν είναι ευνοϊκές στις αρχές της βλαστικής περιόδου, όταν αναπτύσσεται ο καρπός σε μέγεθος, τότε το μέγεθός του θα είναι μικρότερο από το κανονικό. Το πεκάν έχει την τάση να παρενιαυτοφορεί. Φαίνεται ότι το φαινόμενο αυτό συνδέεται στενά με την περιεκτικότητα του φυτού σε υδατάνθρακες, ιδιαίτερα σε άμυλο, που επηρεάζουν τη διαφοροποίηση των οφθαλμών. Οι υψηλές συγκεντρώσεις ευνοούν τη διαφοροποίηση των οφθαλμών.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.