Καλλιέργεια λωτού
Περιεχόμενα
Εγκατάσταση
Μετά την επιλογή του κατάλληλου εδαφοκλιματικού περιβάλλοντος για την εγκατάσταση της φυτείας του λωτού ακολουθεί η προετοιμασία του εδάφους. Η πρώτη μας παρέμβαση έχει να κάνει με την ισοπέδωση του αγροτεμαχίου, εργασία που έχει τον διπλό σκοπό αφενός της εξάλειψης ενδεχομένων υψομετρικών διαφορών και αφετέρου την προετοιμασία για μια πιο γρήγορη αποστράγγιση του νερού της βροχής. Στην περίπτωση που η φυσικοχημική σύσταση του εδάφους το καθιστά απαραίτητο κάνουμε τις αναγκαίες ενέργειες για την δημιουργία ενός δικτύου αποστράγγισης και αυλακιών με τις κατάλληλες κλίσεις με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη απομάκρυνση των υδατικών πλεονασμάτων. Αναλυτικότερα η θεματική ενότητα της εγκατάστασης λωτεώνα στον παρακάτω σύνδεσμο:
Άρδευση
Παρά την σχετική αντοχή του λωτού σε τυχόν ελλείψεις νερού ποτίσματος, το μέγεθος των καρπών του και η παραγωγικότητα του υποφέρουν, συχνά με σοβαρές επιπτώσεις, όταν η υδατική διαθεσιμότητα κατά την διάρκεια της νεανικής περιόδου είναι ανεπαρκής. Το φαινόμενο αυτό είναι πιο έντονο τις πρώτες μέρες του Μαΐου, μειώνεται γρήγορα κατά το δεύτερο μισό του μήνα αυτού και εξαλείφεται στο ελάχιστο μετά την καρπόδεση. Βέβαια η παροχή νερού άρδευσης είναι σημαντική και κατά την διάρκεια της ανάπτυξης των καρπών του λωτού επειδή επιδράει τόσο στην αύξηση των διαστάσεων τους όσο και στην μείωση των ποσοστών των σακχάρων τους. Πιο αναλυτικά για την άρδευση του λωτού στον παρακάτω σύνδεσμο:
Λίπανση
Οι διατροφικές ανάγκες του λωτού διαφοροποιούνται κατά τα διάφορα στάδια του ετήσιου κύκλου του. Η περίοδος με τις μεγαλύτερες θρεπτικές απαιτήσεις είναι εκείνη του σχηματισμού και βλάστησης των οφθαλμών. Κατά την διάρκεια αυτή υπάρχει ταχύς ρυθμός ανάπτυξης, έστω για μικρό χρονικό διάστημα, ενώ στην αρχή τα θρεπτικά στοιχεία αντλούνται από τα αποθέματα που έχουν συσσωρευτεί από την προηγούμενη χρονιά, δεδομένου ότι ο λωτός αργεί να σχηματίσει φύλλα και να ξεκινήσει επαρκώς την φωτοσύνθεση (15 μέρες περίπου μετά την εκβλάστηση). Η παραγωγική περίοδος προϋποθέτει την επαρκή διαθεσιμότητα σε θρεπτικά συστατικά ώστε να επιτρέψει την ανάπτυξη των καρπών που ξεκινάει τον Ιούνιο και τελειώνει τον Οκτώβριο. Περισσότερες λεπτομέρειες στον σύνδεσμο που ακολουθεί:
Κλάδεμα
Το κύπελλο στις διάφορες εκδοχές του είναι η πιο διαδεδομένη μορφή κλαδέματος στην Ιταλία. Αυτή η ογκώδης μορφή εφαρμόζεται στις κοινές μορφές καλλιέργειας λωτού. Επιπλέον ένας άλλος τρόπος κλαδέματος μόρφωσης του λωτού είναι η πυραμίδα. Τα φυτά που αναπτύσσονται κατά αυτόν τον τρόπο φτάνουν σε αξιοσημείωτα ύψη που ξεπερνούν καμιά φορά τα 6-8m. Η ανάπτυξη του Λωτού σε μορφή κανονικής πυραμίδας με επίπεδα εφαρμόζεται στην κεντρική και βόρειο Ιταλία. O τελευταίος τρόπος κλαδέματος μόρφωσης του λωτού είναι με τη μορφή παλμέττας. Για τον λωτό έχει υιοθετηθεί η μορφή με τους λοξούς βραχίονες. Το κλάδεμα καρποφορίας στον λωτό, έστω και σε περιορισμένη έκταση, είναι απαραίτητο να εφαρμόζεται ετησίως για να έχουμε μια ομοιόμορφη κατανομή του προϊόντος πάνω σε όλη την κόμη, ένα καλύτερο μέγεθος φρούτων και μια μείωση των ζημιών από τριψίματα και μώλωπες. Λεπτομερέστατη ανάλυση για την καλλιεργητική αυτή τεχνική του κλαδέματος στο λωτό αναφέρονται στον παρακάτω σύνδεσμο:
Ωρίμανση
Ο λωτός δεν πρέπει να συλλέγεται σε κατάσταση πλήρους ωρίμανσης επειδή και καθυστερεί αρκετά να μπει στην αγορά αλλά και λόγω της φυσιολογίας του που σε αρκετές ποικιλίες παρουσιάζει σάρκα πολύ μαλακιά που μας εμποδίζει την απόσπαση του φρούτου από το δέντρο χωρίς να του προκαλέσουμε βλάβες ιδιαίτερα στην περιοχή γύρω από τον κάλυκα. Από εδώ προκύπτει και η ανάγκη για μια πρόωρη συγκομιδή που όμως πρέπει να γίνεται αφού ο καρπός έχει ολοκληρώσει τον κύκλο ανάπτυξης του τόσο σε μέγεθος όσο και σε χρώμα. Προκύπτει λοιπόν ότι ο καρπός πρέπει να περάσει άλλο ένα αναγκαίο στάδιο της ανάπτυξης του μετά την αφαίρεση του από το δέντρο. Λεπτομερής ανάλυση στον σύνδεσμο που ακολουθεί:
Συγκομιδή
Η επιλογή της πιο κατάλληλης στιγμής για την συγκομιδή βασίζεται αποκλειστικά στην αλλαγή του χρώματος του φλοιού των καρπών. Βάση αυτής της παραμέτρου μπορούμε να ξεχωρίσουμε τρία στάδια: πράσινο, κίτρινο και πορτοκαλί
Η συγκομιδή πραγματοποιείται με τα χέρια και συνυπολογίζοντας την κλιμάκωση της ωρίμανσης στο ίδιο το δέντρο, είναι χρήσιμο να γίνουν περισσότερες από μία συλλογές καρπών. Τα φρούτα πρέπει να αποσπαστούν με τον κάλυκα και να τοποθετηθούν σε κατάλληλα κιβώτια προσεχτικά για αποφυγή ζημιών. Αν τα φρούτα συγκομιστούν πολύ πρώιμα, όταν βρίσκονται στο πρώτο στάδιο (πράσινο), δεν αποκτούν κατά την υπερωρίμανση τους ικανοποιητικά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά και χρώμα, ενώ δεν προσφέρονται και για συντήρηση σε ψυγεία. Συνεπώς η συλλογή πρέπει να γίνεται κατά το στάδιο της αλλαγής του χρώματος τους (κίτρινο-πορτοκαλί), όταν το χρώμα του φλοιού τους έχει χάσει τελείως την πράσινη απόχρωση της χλωροφύλλης που έχει δώσει την θέση της στις καρωτενοειδείς χρωστικές. Επιπλέον αναφορές για τη συγκομιδή των καρπών του λωτού στο σύνδεσμο που ακολουθεί:
