Επίδραση περιβαλλοντικών παραγόντων επί του ριζικού συστήματος

Αν και ο τρόπος εξάπλωσης των ριζών είναι έμφυτο χαρακτηριστικό των ειδών, αυτός μπορεί να μεταβληθεί από τη σύσταση του εδάφους, το ύψος του υδατικού ορίζοντα ή τον ανταγωνισμό με τις ρίζες των κοντινών δένδρων και/ ή από τις καλλιέργειες κάλυψης (ψυχανθή κ.λ.π.). Σε οπωρώνες που εγκαθίστανται σε εδάφη που πλημμυρίζουν, όπως κοντά σε ποτάμια, οι ρίζες της ροδακινιάς αναπτύσσουν πολλές λεπτές θυσσανώδεις ρίζες στα πιο γόνιμα και υγρά από ίλυ εδάφη, ενώ οι ρίζες που αναπτύσσονται σε αμμώδη εδάφη είναι μη θυσσανώδεις και μαλακές. Σε περιοχές όπου ο υδατικός ορίζοντας φθάνει στο ένα ή δυο μέτρα από την επιφάνεια του εδάφους κατά τους χειμερινούς μήνες, οι ρίζες που βρίσκονται σε επαφή με το νερό καταστρέφονται κάθε χρόνο. Τα καρποφόρα δένδρα που καλλιεργούνται σε τέτοια εδάφη περιοδικά εμφανίζουν συμπτώματα θρεπτικών τροφοπενιών όπως π.χ. καλίου, γιατί η καταστροφή των ριζών μειώνει την απορροφητική ικανότητα και οι υδατικές συνθήκες ξεπλένουν τα στοιχειώδη θρεπτικά στοιχεία. Οι ρίζες δεν αναπτύσσονται σ' ένα σκληρό στρώμα εδάφους ή σ' ένα έδαφος που συνιστάται μόνο από άμμο. Η πυκνότητα των δένδρων επηρεάζει την εξάπλωση των ριζών. Οι ρίζες του νάνου υποκείμενου μηλιάς Μ9 αναπτύσσονται οριζόντια, όταν δε συνωστίζονται, αλλά σε συστήματα πυκνής φύτευσης κατευθύνονται προς τα κάτω.