Λίπανση πράσου

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Οι απαιτήσεις του πράσου σε λιπαντικά στοιχεία είναι αρκετά μεγάλες. Αντιδρά πιο γρήγορα στην αζωτούχο λίπανση για τον σχηματισμό του φυλλώματός του, σε σύγκριση με το κρεμμύδι και σκόρδο. Έχει υπολογιστεί ότι μια καλλιέργεια με απόδοση προϊόντος 5τον/στρ αφαιρεί από το έδαφος 23kg N, 8Kg P2O5 και 23Kg Κ2Ο. Συχνά οι αποδόσεις είναι και μεγαλύτερες. Οι καλλιεργητές πράσου στη Β.Ελλάδα, όταν δεν χρησιμοποιούν κοπριά, εφαρμόζουν 80Kg θειϊκής αμμωνίας μαζί 60Kg θειϊκού καλίου και 100Kg φωσφορικού λιπάσματος 0-20-0 ανά στρέμμα.

Σε περίπτωση που υπάρχει χωνεμένη κοπριά αυτή συνιστάται να προστίθεται σε ποσότητα 3.000kg/στρ, μαζί με 100kg σύνθετου λιπάσματος 11-15-15. Εάν θα προστεθεί αχώνευτη κοπριά, εφαρμόζεται ποσότητα μέχρι 7.000kg/στρ αλλά η προσθήκη και ενσωμάτωση πρέπει να γίνεται πολύ νωρίς, ίσως από τον προηγούμενο χειμώνα, για να αποσυντεθεί καλά πριν την μεταφύτευση των φυτών.

Εκτός από την βασική λίπανση που γίνεται πριν την μεταφύτευση, κατά την προετοιμασία του εδάφους εφαρμόζονται και επιφανειακές λιπάνσεις κυρίως με νιτρική αμμωνία, σε ποσότητα 40-45kg/στρέμμα σε 3 μηνιαίες δόσεις (1/3 κάθε μήνα), με πρώτη εφαρμογή τον μηνά Σεπτέμβριο. Κατά τη διασπορά του λιπάσματος θα πρέπει να λαμβάνεται πρόνοια να μην πέφτει στα φύλλα, γιατί δημιουργούνται εγκαύματα. Όταν το πότισμα γίνεται με τη μέθοδο στάγδην, οι επιφανειακές λιπάνσεις εφαρμόζονται μέσω του συστήματος άρδευσης.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Τα βολβώδη λαχανικά του Ολύμπιου Χρήστου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.