Θρεπτική αξία ρεβιθιού

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Εισαγωγή

Το ρεβύθι είναι μία από τις καλύτερες φυσικές πηγές πρωτεΐνης μεγάλης βιολογικής αξίας, ισάξιας του κρέατος, του γάλακτος και της σόγιας. Θεωρείται μια πλήρης τροφή για τον άνθρωπο και μπορεί να αντικαταστήσει πλήρως το κρέας. Είναι μια πλούσια φυσική πηγή σε φυτικές ίνες, υδατάνθρακες, φολικό οξύ και άλλες βιταμίνες και άλατα, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, χαλκό και κάλι. Προστατεύει τον άνθρωπο από τη στεφανιαία νόσο, την αρτηριοσκλήρωση, την οστεοπόρωση, τον καρκίνο του παχέος εντέρου και άλλες παθήσεις.

Ειδικοί επιστήμονες σε θέματα βιοχημείας και τεχνολογίας στις ΗΠΑ, βρήκαν ότι το ρεβύθι είναι μια πλούσια φυσική πηγή θρεπτικών συστατικών, όπως πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, φυτικές ίνες, φολικό οξύ, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, κάλι, χαλκό, βιταμίνη Α, B1, B2, B6, B12, C και Νιασίνη. Δεν περιέχει νάτριο και χοληστερόλη. Είναι δηλαδή το ρεβύθι μια πλούσια φυσική πηγή θρεπτικών συστατικών που προστατεύει τον άνθρωπο από πολλές παθήσεις. Γι' αυτό και συστήνεται η επέκταση της χρήσης του στη διατροφή μας.

Οι πρωτεΐνες στο ρεβύθι

Εκείνο που ξεχωρίζει το ρεβύθι από τα άλλα όσπρια είναι η ποιότητα των πρωτεϊνών του. Οι πρωτεΐνες του ρεβυθιού, που ανέρχονται σε ποσοστό 20,5-30,5%, περιέχουν όλα τα απαραίτητα αμινοξέα στην άριστη αναλογία που χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός και ιδιαίτερα το αμινοξύ μεθειονίνη. Γι' αυτό και κατατάσσονται στις πλήρεις πρωτεΐνες, όπως είναι του γάλακτος, της σόγιας και του κρέατος.

Οι πρωτεΐνες των άλλων οσπρίων, των φρούτων και των λαχανικών ταξινομούνται ως "μερικώς πλήρεις" ή "ελλειματικές" επειδή το ποσοστό ενός ή περισσοτέρων απαραίτητων αμινοξέων τους είναι χαμηλό ή επειδή η συνολική περιεκτικότητα των αμινοξέων τους είναι χαμηλή και δεν επαρκεί να καλύψει τις ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού.

Οι υδατάνθρακες και οι φυτικές ίνες στο ρεβύθι

Το ρεβύθι είναι καλή πηγή υδατανθράκων. Η περιεκτικότητά τους κυμαίνεται από 52,4%-70%. Είναι επίσης πολύ πλούσιο σε άμυλο. Επιπρόσθετα, το ρεβύθι είναι πολύ πλούσιο σε φυτικές ίνες που θεωρούνται ποικιλότροπα ωφέλιμες. Η περιεκτικότητα του ρεβυθιού σε φυτικές ίνες κυμαίνεται από 7,1%-13,5%. Οι περισσότερες φυτικές ίνες βρίσκονται στη φλούδα του. Με το ξεφλούδισμα χάνεται το μεγαλύτερο μέρος των φυτικών ινών.

Υπάρχουν δύο βασικές μορφές φυτικών ινών στο ρεβύθι, οι διαλυτές στο νερό και οι αδιάλυτες. Οι διαλυτές φυτικές ίνες μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της χοληστερόλης αλλά και στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα. Οι αδιάλυτες φυτικές ίνες έχουν την ικανότητα να συγκρατούν ή να απορροφούν το νερό από το έντερο και με αυτόν τον τρόπο καταπολεμούν τη δυσκοιλιότητα και προλαμβάνουν τον καρκίνο του εντέρου.