Thanos
Περιεχόμενα
- 1 Μελάνωση
- 2 Σηψιρριζίες
- 3 Βακτήριο το εξοιδωτικό
- 4 Καρκίνος του κορμού
- 5 Έλκος
- 6 Κορύνεο
- 7 Ανθράκωση
- 8 Ωΐδιο
- 9 Μουμιοποίηση καρπών
- 10 Τεχνική σπερματέγχυση σε χοιροτροφική εκμετάλλευση
- 11 Βιβλιογραφία
- 12 Ανίχνευση του οίστρου στα ζώα χοιροτροφικής εκμετάλλευσης
- 13 Βιβλιογραφία
- 14 Διάγνωση εγκυμοσύνης στις χοιρομητέρες
- 15 Βιβλιογραφία
- 16 Σχετικές σελίδες
- 17 Βιβλιογραφία
- 18 Μη διασυνδεδεμένα νησιά
Μελάνωση
Είναι η πιο διαδεδομένη και ίσως η πιο επιζήμια από τις ασθένειες της καστανιάς στην χώρα μας. Το παθογόνο αίτιο είναι οι μύκητες Phytophthora cinnamomi και Phytophthora Cambivora (Perti) Buis. Η μόλυνση γίνεται συνήθως από τα ριζικά τριχίδια αλλά στη συνέχεια το παθογόνο εισχωρεί σιγά – σιγά προς τον λαιμό του δέντρου προσβάλλοντας διαδοχικά τον φλοιό ολοένα και μεγαλύτερων ριζών για να καταλήξει στην βάση του κορμού όπου συνήθως εμφανίζεται το τυπικό έλκος της ασθένειας. Αποτέλεσμα της προσβολής είναι η καταστροφή του καμβίου, η αναστολή της κατά πάχος αύξησης των ριζών, το σχίσιμο του φλοιού και η εκροή χυμού από τα έλκη των γυμνών τμημάτων των κεντρικών ριζών και της βάσης του κορμού, ο οποίος (χυμός) λόγω οξείδωσης των τανινών που περιέχει παίρνει ένα μαύρο χρώμα (από αυτό και η ονομασία μελάνωση). Τα έλκη έχουν συνήθως ανώμαλη περίμετρο και ακανόνιστο σχήμα.
Αρχικά περιορίζονται στην μια πλευρά του κορμού ενώ σε προχωρημένο στάδιο μπορεί να περιβάλλουν όλο τον κορμό. Τα συμπτώματα της προσβολής στο υπέργειο τμήμα του δέντρου εκφράζονται με μια προοδευτική ξήρανση της κόμης. Η πρώτη ορατή εκδήλωση της ασθένειας είναι η κλαίουσα εμφάνιση των φύλλων (ιδιαίτερα σε περίοδο ξηρασίας) που δίνουν μια πολύ χαρακτηριστική μορφή στο δέντρο καθώς αποκαλύπτουν τους αχινούς, οι οποίοι, όπως βρίσκονται στην κορυφή των βλαστών, διαγράφονται πολύ έντονα στον ουρανό. Στην συνέχεια τα φύλλα κιτρινίζουν ελαφρά αλλά ποτέ δεν πέφτουν. Την επόμενη άνοιξη πολλοί βλαστοί εμφανίζονται νεκροί. Τα επόμενα χρόνια ξεραίνονται διαδοχικά ολοένα και περισσότεροι μέχρι να έρθει και ο θάνατος του δέντρου. Κατά την διάρκεια της βλάστησης τα φύλλα ποτέ δεν κιτρινίζουν έντονα και πολύ περισσότερο ποτέ δεν αποξηραίνονται όπως συμβαίνει με την Endothia.
Η ασθένεια συνήθως εξελίσσεται αργά και μέχρι να εκδηλωθούν τα συμπτώματα περνούν πολλά χρόνια (μέχρι και 10 χρόνια). Στην πραγματικότητα ο μύκητας προχωρεί προσβάλλοντας τις ρίζες μόνο όταν οι συνθήκες υγρασίας είναι ευνοϊκές (βροχερές χρονιές). Επειδή το φυτό κατά τις χρονιές αυτές δεν αντιμετωπίζει έλλειψη υγρασίας, τα συμπτώματα της προσβολής δεν είναι ορατά στο υπέργειο τμήμα του. Αντίθετα τα συμπτώματα είναι πολύ έντονα κατά την διάρκεια ξηρών χρόνων.
Έρευνες πάνω στον τρόπο προσβολής και την αντίσταση της καστανιάς στη μόλυνση, έδειξαν τα ακόλουθα:
- Κατά την διάρκεια του χειμώνα κάθε καστανιά είναι ευαίσθητη ανεξάρτητα από είδος και ποικιλία.
- Κατά την διάρκεια της βλάστησης, αντίθετα, όλες οι καστανιές είναι ανθεκτικές.
- Κατά την διάρκεια του χειμώνα, λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών, δεν παρουσιάζονται προσβολές από την ασθένεια αυτή.
- Οι προσβολές εμφανίζονται μόλις αρχίσουν να ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες κατά τα τέλη του χειμώνα. Τότε δραστηριοποιείται ο μύκητας και προσβάλει το κοιμώμενο ακόμα φυτό.
- Την άνοιξη, με την έναρξη της βλάστησης, τα φυτά που είναι γενετικώς ευαίσθητα αδυνατούν να απομονώσουν την αρχική μόλυνση με αποτέλεσμα οι προσβολές να επεκτείνονται και ο θάνατος να επέρχεται σε λίγα χρόνια. Τα γενετικώς ανθεκτικά φυτά αντιδρούν αμέσως και σχηματίζουν φελλόδερμα απομονώνοντας έτσι την αρχική προσβολή του μύκητα.
Για την θεραπεία της ασθένειας όταν έχει πια εκδηλωθεί, κανένα μέτρο δεν είναι αποτελεσματικό. Συνιστάται όμως για την διατήρηση της παραγωγικότητας των δέντρων, μετά την εμφάνιση συμπτωμάτων, το ξελάκκωμα του φυτού, η αποκάλυψη του λαιμού και των κυρίων ριζών κατά τις αρχές του χειμώνα, και το πότισμα των δέντρων με διάλυμα οξυχλωριούχου χαλκού ή βορδιγάλειου πολτού 5%. Αν η προσβολή είναι σοβαρή επιβάλλεται η άμεση εκρίζωση του δέντρου, η καύση των ριζών, η απολύμανση του γύρου χώρου με βορδιγάλειο πολτό και η αποφυγή επαναφύτευσης στην ίδια θέση για τουλάχιστον ένα χρόνο. Επειδή η ασθένεια ευνοείτε σε υγρά κακώς αποστραγγιζόμενα εδάφη, οι νέες φυτείες θα πρέπει να γίνονται σε αγρούς που δεν συγκρατούν υπερβολική υγρασία, να αποφεύγεται το πότισμα με κατάκλιση (μεταδίδεται με το παρασυρόμενο νερό) ή θα πρέπει να κατασκευαστεί αποστραγγιστικό δίκτυο.
Σηψιρριζίες
Οφείλονται στην δράση δύο πολυφάγων παθογόνων μυκήτων: του Armillaria mellea και του Rosellinia necatrix. Γενικά η καστανιά είναι μετρίως ευαίσθητη στις προσβολές αυτών των δύο μυκήτων, που τελικά επιφέρουν την βαθμιαία αποξήρανση του φυτού. Η πρώτη ένδειξη της παρουσίας του παρασίτου είναι η μάρανση που οφείλεται στη μείωση της τροφοδοσίας του δέντρου σε νερό. Ακολουθεί η πρόωρη πτώση των φύλλων και η εμφάνιση ξερών κλαδίσκων τους βλαστούς της κορυφής που πρώτοι δέχονται το αντίκτυπο από την βλάβη των ριζών.
Μια προσεκτική έρευνα στο λαιμό και τις ρίζες του προσβεβλημένου φυτού αποκαλύπτει την παρουσία των μυκηλιακών σημείων που επιτρέπουν τον προσδιορισμό του παθογόνου. Στην περίπτωση του Armillaria το κύριο χαρακτηριστικό είναι η παρουσία πεπλατυσμένων μακρών κορδονίων πάνω στις νεκρές ρίζες και η ανάπτυξη λευκών ή κιτρινωπών μυκηλιακών πλακών κάτω από τον φλοιό, στη ζώνη του καμβίου. Στην περίπτωση του Rosellinia αντίθετα το χαρακτηριστικό είναι η παρουσία πάνω στις προσβεβλημένες ρίζες ενός λεπτού αραιού μυκηλιακού δικτύου, αρχικά χρώματος λευκού, ύστερα γκρίζου και τελικά καστανού, από το οποίο διακλαδίζονται λίγο πολύ παχιές και ακανόνιστες μυκηλιακές πλάκες. Συχνά στις σχισμές του φλοιού εμφανίζονται μικρά καφετιά σκληρώτια. Οι σηψιρριζίες εμφανίζονται συνήθως σε υγρά κακοαποστραγγιζόμενα εδάφη καθώς και σε νέους καστανεώνες που εγκαταστάθηκαν αμέσως σε εκτάσεις που προϋπήρχαν ξυλώδη φυτά.
Η καταπολέμηση της ασθένειας είναι δύσκολη διότι η διάγνωση της δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο μετά την προσβολή σημαντικού μέρους του ριζικού συστήματος. Προληπτικά συνιστάται η φύτευση να γίνεται σε καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη ενώ στην περίπτωση που έγινε εκρίζωση ξυλωδών φυτών, η εγκατάσταση να γίνεται τουλάχιστον ένα χρόνο αργότερα. Μετά την εκδήλωση των συμπτωμάτων της ασθένειας συνιστάται η άμεση εκρίζωση του δέντρου και η εφαρμογή βορδιγάλειου πολτού ή οξυχλωριούχου χαλκού.
Βακτήριο το εξοιδωτικό
Το βακτήριο (Agrobacterium tumefaciens) εισέρχεται στο δέντρο από τραύματα και δημιουργεί καρκινώματα στον κορμό, τα κλαδιά και τις ρίζες. Προληπτικά θα πρέπει να αποφεύγονται οι καλλιεργητικές εργασίες (κλάδεμα) με βροχερό καιρό. Για την καταπολέμηση του συνιστάται η αφαίρεση των καρκινωμάτων και η επάλειψη τους με βακτηριοκτόνο σκεύασμα (π.χ. bacticin).
Καρκίνος του κορμού
Προκαλείτε από τον μύκητα Diplodina castanea, προαιρετικό παράσιτο, που η παθογόνος του δράση εκδηλώνεται στα νεαρά και κυρίως εξασθενημένα δέντρα ηλικίας 3 – 6 χρόνων. Η προσβολή εντοπίζεται στον κορμό και κυρίως στον λαιμό με την μορφή επιμήκους ή τριγωνικής καφετιάς κηλίδας. Ο φλοιός στο σημείο αυτό αποξηραίνεται και κυρίως σχίζεται κάτω από την πίεση που ασκούν οι καρποφορίες του παρασίτου (πυκνίδια). Ο θάνατος του δέντρου έρχεται συνήθως μέσα σε 1 ως 2 χρόνια, δηλαδή μόλις η κηλίδα της προσβολής περιβάλλει τον κορμό. Οι προφυλάξεις που πρέπει να λαμβάνονται για την αποφυγή της προσβολής, είναι η καταπολέμηση των ζιζανίων γύρω από το κορμό ώστε να αποφεύγεται η υπερβολική υγρασία στην ζώνη αυτή που ευνοεί την εκδήλωση της ασθένειας.
Θεραπευτικά μέτρα δεν υπάρχουν. Συνιστάται η εκρίζωση και αντικατάσταση όλων των προσβεβλημένων φυτών. Γενικά ο καρκίνος του κορμού είναι περιορισμένης σημασίας.
Έλκος
Στην χώρα μας η ασθένεια του έλκους της καστανιάς εντοπίστηκε για πρώτη φορά στο Πήλιο (1963) όπου και εξακολουθεί να υπάρχει. Η αιτία του έλκους είναι ο Endothia parasitica, ασκομύκητας της οικογένειας των Diaportaceae που προσβάλει ολόκληρο το υπέργειο τμήμα του δέντρου, κορμό, βραχίονες και κλάδους δημιουργώντας σε αυτά έλκη τα οποία αναπτύσσονται γρήγορα και προκαλούν την ξήρανση τους.
Τα έλκη στους νεαρούς κλάδους είναι κιτρινέρυθρα ή ερυθροπορτοκαλόχρωα ή καστανέρυθρα και διακρίνονται έντονα από το ελαιοπράσινο χρώμα του υγιούς φλοιού. Το έλκος έχει συνήθως σχήμα κυκλικό ή ελλειψοειδές και επιμηκύνεται κατά την έννοια του άξονα του βλαστού. Η περιφέρεια του έλκους είναι συνήθως ομαλή αλλά μερικές φορές παρουσιάζει εγκολπώσεις. Οι παρυφές του είναι συνήθως εξογκωμένες, συχνά όμως, και κυρίως στους ζωηρούς κλάδους είναι ομαλές και υδατώδεις. Εάν στο προσβεβλημένο τμήμα του κλάδου το παράσιτο επιφέρει τη νέκρωση του φλοιού και του καμβίου μέχρι το ξύλο, τότε το έλκος βρίσκεται βυθισμένο σε σχέση με την επιφάνεια του παρακείμενου υγιούς τμήματος που έχει κέντρο σχετικά λείο και περιφέρεια ανυψωμένη και ρυτιδωμένη. Εάν το κάμβιο δεν καταστραφεί τότε σχηματίζονται νέα στρώματα φλοιού και το έλκος επεκτείνεται, εξογκώνεται και παρουσιάζει επιμήκεις ρωγμές. Με την πάροδο του χρόνου τα έλκη καθίστανται ανώμαλα, η επιφάνεια τους ρυτιδώνεται και τέλος, τα τμήματα του φλοιού αποκολλώνται από το ξύλο.
Στους ξυλοποιημένους κλάδους και στον κορμό οι προσβολές δεν είναι τόσο εμφανείς και χαρακτηριστικές όπως στους νεαρούς κλάδους. Όταν όμως η ασθένεια προχωρήσει, το τμήμα που προσβλήθηκε εμφανίζει επιμήκεις σχισμές σε διάφορα σημεία και έτσι αποκαλύπτεται ο ασθενής εσωτερικά ιστός του κλάδου ο οποίος έχει χρώμα κιτρινέρυθρο. Όταν αποσπάσουμε από το έλκος τμήμα φλοιού παρατηρούμε στην εσωτερική επιφάνεια το μυκήλιο του μύκητα υπό μορφή πλακών, σχήματος βεντάλιας. Το χρώμα του στην αρχή είναι λευκό αλλά αργότερα γίνεται υποκίτρινο. Το έλκος αυξανόμενο ή συνενούμενο με άλλα έλκη περιβάλει τον κλάδο και προκαλεί τον θάνατο που υπερκείμενου τμήματος. Τα φύλλα γίνονται στην αρχή χλωρωτικά, μετά καστανέρυθρα ή ερυθρά και πέφτουν. Τις περισσότερες όμως φορές η νέκρωση έρχεται απότομα και τα φύλλα παραμένουν στα κλαδιά. Τα κλαδιά αυτά με τα ξερά φύλλα διακρίνονται εύκολα ανάμεσα στο πράσινο φύλλωμα και υποβοηθούν στην επισήμανση της ασθένειας. Κατά τον χειμώνα όταν το φύλλωμα του δέντρου πέφτει φυσιολογικά, τα νεκρά φύλλα εξακολουθούν να παραμένουν πάνω στα ξηρά κλαδιά και έτσι πάλι επιτρέπουν την επισήμανση των εστιών της ασθένειας. Κάτω από το έλκος αναπτύσσονται πολυάριθμοι ζωηροί βλαστοί και ιδίως λαίμαργοι οι οποίοι προσβάλλονται με την σειρά τους και τελικά το φυτό παίρνει θαμνώδη μορφή.
Τα φύλλα και τα άνθη δεν προσβάλλονται, οι καρποί όμως φέρουν στην επιφάνεια τους σπόρια του παθογόνου, όταν προέρχονται από ασθενή δέντρα, και μπορούν έτσι να μεταδώσουν την ασθένεια σε αμόλυντες περιοχές. Οι καρποφορίες του μύκητα, δηλαδή τα πυκνίδια (μεγέθους κεφαλιού καρφίτσας, πορτοκαλόχρωμα) και τα περιθήκια σχηματίζονται μέσα στο στρώμα. Τα πυκνιδιοσπόρια περιβάλλονται από μία γλοιώδη ουσία και προσκολλώνται σε έντομα και πουλιά μεταφερόμενα έτσι σε πολύ μεγάλες αποστάσεις. Τα ασκοσπόρια παράγονται κατά τον φθινόπωρο και την άνοιξη με υγρό και θερμό καιρό (20 – 26oC) και παρασύρονται από τον άνεμο σε μεγάλες αποστάσεις. Όταν τα σπόρια πέσουν στην επιφάνεια ενός κλαδιού και υπάρχει η κατάλληλη υγρασία, βλαστάνουν και δίνουν υφές που εισχωρούν μέσα στο φλοιό και εγκαθίστανται κάτω από αυτόν, κοντά στο κάμβιο. Η είσοδος του μυκηλίου πραγματοποιείτε από τις πληγές του φλοιο (από έντομα, χαλάζι, ισχυρούς ανέμους κ.τ.λ.). Μόλις το μυκήλιο εγκατασταθεί, αναπτύσσεται κανονικά χωρίς να επηρεάζεται από την βροχή και την υγρασία αλλά μόνο από την θερμοκρασία. Ο μύκητας αναπτύσσεται σε θερμοκρασία 2-31 oC. Ο χρόνος επώασης της ασθένειας είναι 3 – 5 βδομάδες. Το μυκήλιο είναι ανθεκτικό τόσο στο ψύχος όσο και στην ξηρασία. Τα νεαρά δέντρα όταν προσβληθούν πεθαίνουν σε 3 – 4 χρόνια ενώ τα μεγαλύτερης ηλικίας σε 8 – 10 χρόνια.
Οι πρώτες προσπάθειες αντιμετώπισης της ασθένειας ήταν η έγκαιρη καταστροφή των πρώτων κηλίδων. Όπως και ο περιορισμός μεταφοράς ξυλείας, καστάνων και καστανοχώματος από μολυσμένες σε αμόλυντες περιοχές. Έπειτα εφαρμόστηκε η χημική καταπολέμηση, αλλά λόγω των μεγάλων διαστάσεων των δένδρων και της μεγάλης έκτασης των καστανεώνων, όσο και γιατί ο σχηματισμός των σπορίων του μύκητα (πυκνιδιοσπόρια, ασκοσπόρια) γίνεται πολλές φορές κατά την διάρκεια του χρόνου, κρίθηκε αντιοικονομική και αμφίβολης αποτελεσματικότητας. Επιπλέον συνιστάται η τοποθέτηση μολύσματος στα έλκη όλων των δένδρων κάθε καστανεώνα. Παράλληλα συνιστώνται δενδροκομικές επεμβάσεις, όπως η κλάδευση των προσβεβλημένων κλαδιών και η επάλειψη των τομών με προστατευτική ουσία, η υλοτομία και η απομάκρυνση των έντονα ασθενών δένδρων, η φύτευση εμβολιασμένων από το φυτώριο δενδρυλλίων και όχι ο εμβολιασμός στα κτήματα σε άγρια υποκείμενα. Ιδιαίτερα συνιστάται η απολύμανση των εργαλείων κλάδευσης κατά την μετακίνηση από δένδρο σε δένδρο. Η απολύμανση γίνεται με διάλυμα χλωρίνης σε νερό και αναλογία 1:2 (χλωρίνη:νερό).
Κορύνεο
Το παράσιτο (Coryneum modoniym) ενδημεί κυρίως στις καστανολόχμες όπου προσβάλει κυρίως τα φύλλα και τα νεαρά στελέχη και προκαλεί τον σχηματισμό καστανόχροων βυθισμένων επιμήκων κηλίδων με προεξέχοντα χείλη και λεπτυνόμενα άκρα. Οι κηλίδες αυτές αυξανόμενες ή ενωμένες με άλλες περιβάλουν το νεαρό στέλεχος όπου ξεραίνεται. Το κορύνεο βρίσκεται επίσης και στους κορμούς νεαρών εξασθενημένων δενδρυλλίων αλλά εφ’όσον η προσβολή δεν είναι εκτεταμένη συνήθως μέσα σε λίγο καιρό επέρχεται η επούλωση του προσβεβλημένου ιστού. Γενικά οι προσβολές του κορύνεου είναι περιορισμένης οικονομικής σημασίας.
Ανθράκωση
Η ανθράκωση είναι πολύ διαδεδομένη και μια από τις πιο καταστρεπτικές ασθένειες στην χώρα μας. Προκαλείτε από τον ασκομύκητα Mycosphaerella maculiformis που έχει δύο ατελείς κονιδιακές μορφές: Την Phyllosticta maculiformis που σχηματίζει πυκνίδια και το Cylindrosporium castaneicollum που σχηματίζει ακέρβουλα. Ο μύκητας προσβάλει τα φύλλα, όπου προκαλεί πολυάριθμες μικρές πολυγωνικές νεκρωτικές κηλίδες καστανού χρώματος.
Συχνά πολλές κηλίδες ενώνονται και σχηματίζουν ευρύτερες νεκρωτικές επιφάνειες ενώ το φύλλο παίρνει κιτρινωπό χρώμα. Μετά την προσβολή ακολουθεί πρόωρη φυλλόπτωση η οποία όταν οι κλιματικές συνθήκες είναι πολύ ευνοϊκές για την ασθένεια, φθάνει μέχρι και την ολοκληρωτική αποφύλλωση των δέντρων από τις αρχές Σεπτεμβρίου ή και νωρίτερα. Αποτέλεσμα της πρώιμης αυτής φυλλόπτωσης, είναι αρχικά η μικρή καρποφορία και το μικρό μέγεθος των καρπών και στη συνέχεια η βαθμιαία συνέχιση του δέντρου που μπορεί να οδηγήσει στον πρόωρο θάνατο του. Ο μύκητας διαχειμάζει κυρίως στα προσβεβλημένα πεσμένα φύλλα όπου αναπτύσσει τους ασκούς του. Τα ασκοσπόρια ελευθερώνονται κατά την άνοιξη και προσβάλουν τα νεαρά φύλλα. Οι ατελείς κονιδιακές μορφές (ακέρβουλα ή πυκνίδια) του μύκητα εμφανίζονται στο κέντρο των νεκρωτικών κηλίδων των φύλλων. Η προσβολή συνήθως εντείνεται το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου και ευνοείτε πάρα πολύ σε υγρές και ομιχλώδεις περιοχές.
Για την καταπολέμηση της ασθένειας συνιστάται η εφαρμογή 4 ψεκασμών με βορδιγάλειο πολτό 1% στις εξής περιόδους: Ο πρώτος με την έκπτυξη των οφθαλμών, ο δεύτερος στα τέλη Ιουλίου, ο τρίτος στα μέσα Αυγούστου και ο τελευταίος στις αρχές Σεπτεμβρίου.
Ωΐδιο
Προκαλείται από τον μύκητα Microsphaera alphitoides. Ο μύκητας προσβάλει κυρίως τα φύλλα και τους τρυφερούς ποώδης βλαστούς όπου προκαλεί σημαντικές μορφολογικές και ανατομικές αλλοιώσεις. Τα φύλλα εμφανίζουν στην πάνω συνήθως επιφάνεια, υπόλευκες κηλίδες, αρχικά αραχνοειδείς οι οποίες στη συνέχεια καλύπτονται από ένα κονιορτώδες μυκηλιακό επίχρισμα που επεκτείνεται σιγά-σιγά σε όλο το έλασμα του φύλλου. Το προσβεβλημένο φύλλο, ιδίως εάν είναι νεαρό, κιτρινίζει και πέφτει πρόωρα και αφού συνήθως έχει παραμορφωθεί αρκετά έντονα. Στους ποώδης βλαστούς η ασθένεια εκδηλώνεται με την παρουσία ενός λεπτοφυούς υπόλευκου μυκηλίου, κυρίως στο ανώτερο τμήμα των βλαστών οι οποίοι συχνά δεν αυξάνονται πλέον ή παράγουν δευτερεύοντες βλαστούς με βραχέα μεσογονάτια και με λίγα μικρά φύλλα προσβεβλημένα και αυτά από τον μύκητα. Σε πολλές περιπτώσεις και ιδίως όταν η προσβολή δεν είναι σοβαρή, παρατηρείτε έκπτυξη κατά το ίδιο έτος του σχηματισμού τους πολλών οφθαλμών που δίνουν πολυάριθμους βλαστούς. Για την καταπολέμηση της ασθένειας συνιστάται η εφαρμογή επιπάσεων με θείο ή ψεκασμών με κατάλληλα ωϊδιοκτόνα.
Μουμιοποίηση καρπών
Οφείλεται στον μύκητα Phomopsis endogena και εκδηλώνεται κυρίως κατά τον χρόνο διατήρησης των καρπών με μια φαιόχροη σήψη των κοτυληδόνων του καρπού ο οποίος τελικά μουμιοποιείται. Η μόλυνση γίνονται όταν οι καρποί βρίσκονται ακόμη στο δέντρο και σύμφωνα με ορισμένους νωρίτερα ακόμη, κατά την άνθηση ή κατά την διάρκεια ανάπτυξης του καρπού από το άνοιγμα εξόδου των στύλων.
Η χοιροτροφία σήμερα αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις ιδιαίτερα στην μεγιστοποίηση του αποτελέσματος της αναπαραγωγικής διαδικασίας. Η αντιμετώπιση των προκλήσεων αυτών με την καλύτερη κατανόηση της σημασίας των αναπαραγωγικών παραμέτρων των χοίρων και των παραγόντων που τις επηρεάζουν, είναι φανερό ότι βοηθάει τα μέγιστα τον χοιροτρόφο. Το τελικό αναπαραγωγικό αποτέλεσμα ενός πληθυσμού χοίρων είναι τα απογαλακτισθέντα χοιρίδια. Το μέγεθος αυτό, συνισταμένη όλων των σταδίων της αναπαραγωγικής διαδικασίας, πρέπει να δίνει τη δυνατότητα να τροφοδοτείται το στάδιο της ανάπτυξης και πάχυνσης, με ικανό αριθμό χοιριδίων ώστε να προάγεται η εκτροφή και να γίνεται επικερδής η εκμετάλλευση. Κάτω από αυτό το πρίσμα, η αναπαραγωγική διαδικασία είναι το βασικό στοιχείο της εκτροφής και πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα. Η διαχείριση της αναπαραγωγικής διαδικασίας με σκοπό την αντιμετώπιση των προβλημάτων και τη μείωση του κόστους παραγωγής έχει δύο σκέλη: τη διαχείριση των κάπρων και τη διαχείριση των χοιρομητέρων. Από τη μεριά του αρσενικού, είναι σε όλους γνωστό πως ο καλύτερος τρόπος για οικονομικότερη παραγωγή είναι η εφαρμογή της Τεχνητής Σπερματέγχυσης (Τ.Σ.). Από τη μεριά του θηλυκού οι σημαντικότερες επεμβάσεις που μπορούν να εφαρμοστούν για βελτίωση του αναπαραγωγικού αποτελέσματος με περιορισμένο κόστος είναι η σωστή ανίχνευση του οίστρου και η έγκαιρη διάγνωση της εγκυμοσύνης.
Τεχνική σπερματέγχυση σε χοιροτροφική εκμετάλλευση
Τεχνητή Σπερματέγχυση (Τ.Σ.) [1] είναι διαδικασία συλλογής, διαχείρισης (ποιοτικής και ποσοτικής εκτίμησης-αραίωσης-συντήρησης) και εναπόθεσης του σπέρματος στο θηλυκό γεννητικό σύστημα με τεχνητά μέσα.
Η εφαρμογή της Τ.Σ. σε μια χοιροτροφική εκμετάλλευση μπορεί να έχει τρεις μορφές:
- Αγορά σπέρματος
- Αγορά σπέρματος μαζί με υπηρεσίες σπερματεγχύτη
- Εγκατάσταση εργαστηρίου Τ.Σ. στην εκμετάλλευση
Η αγορά σπέρματος θεωρείται συμφέρουσα όταν το κόστος αγοράς είναι μικρότερο από το κόστος διατήρησης κάπρων. Με δεδομένο ότι η αναλογία κάπρων και χοιρομητέρων στην περίπτωση της φυσικής οχείας υπολογίζεται στο 1:20, το κόστος του κάπρου επιμερίζεται κατά το μέγιστο στην γονιμοποίηση 20 χοιρομητέρων.
Η αγορά σπέρματος μαζί με υπηρεσίες σπερματεγχύτη είναι ασύμφορη συγκρινόμενη με την αγορά μόνο σπέρματος και είναι δύσκολο να παρασχεθεί σε τιμές συμφερότερες από το κόστος διατήρησης κάπρων. Έχει όμως εφαρμογή σε περιπτώσεις πολύ μικρών οικογενειακών εκτροφών όπου η διατήρηση κάπρου θεωρείται εντελώς ασύμφορη.
Η εγκατάσταση εργαστηρίου Τ.Σ. καλείται και αυτή να υποκαταστήσει τη γονιμοποίηση των χοιρομητέρων από φυσική οχεία, με τη χρήση μικρού αριθμού επιλεγμένων κάπρων και αραίωση του σπέρματος που συλλέγεται από αυτούς μέσα στο χοιροστάσιο. Η χρήση λιγότερων κάπρων οδηγεί άμεσα σε εξοικονόμηση πόρων, στην περίπτωση αυτή όμως καλούμαστε να αντιπαρέλθουμε το κόστος εγκατάστασης του εργαστηρίου και της χρήσης των αναλωσίμων.
Το οικονομικό όφελος από την Τ.Σ. σε μια εκτροφή είναι το σημαντικότερο αλλά όχι το μόνο όφελος που αποκομίζουμε από την εφαρμογή της. Σημαντικότατο όφελος έγκειται και στη μη επαφή κάπρου και χοίρου, καθώς απαλλάσσεται η μονάδα από τα αναπαραγωγικώς διαδιδόμενα νοσήματα και μολύνσεις. Η εξάπλωση ασθενειών που μεταδίδονται με την επαφή του αρσενικού με το θηλυκό είναι αναπόφευκτη όταν εφαρμόζεται σύστημα φυσικής οχείας. Αυτό σημαίνει ότι μια μόλυνση ενός θηλυκού ζώου, θα προσβάλλει και το αρσενικό και από εκεί και όλο τον πληθυσμό. Με την Τ.Σ. ο κίνδυνος αυτός είναι μηδαμινός. Το σπέρμα προέρχεται από κάπρους στους οποίους ασκούνται όλοι οι προληπτικοί έλεγχοι και θεραπείες, ενώ μπορεί να συνοδεύονται και από κτηνιατρικές γνωματεύσεις για την πλήρη απουσία κάποιων παθογόνων από τον πληθυσμό των κάπρων, που, σημειωτέον, δεν έρχονται σε επαφή με θηλυκά σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Επιπλέον, η τυχούσα ύπαρξη μικροβίων στο σπέρμα, με την αραίωση περιορίζεται κατά 5–20 φορές. Συγχρόνως, η προσθήκη αντιβιοτικών στο σπέρμα μέσω του αραιωτικού αποτρέπει τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων και αδρανοποιεί πολλά από αυτά. Έτσι, μπορούμε να πούμε πως διάδοση ασθενειών μέσω της Τ.Σ. έχει διαπιστωθεί μόνο για τις Aujeszky και PRRS και ειδικά για την δεύτερη, μόνο όταν ο ιός υπάρχει στο αίμα των κάπρων (πρώτες 3-4 εβδομάδες από τη μόλυνση του πληθυσμού). Βέβαια, με την Τ.Σ. παρακάμπτεται κατά την έγχυση η κολπική και τραχηλική βλέννα, που αποτελούν αμυντικό μηχανισμό της χοιρομητέρας κατά των μολύνσεων. Σε περίπτωση δηλαδή, που διεισδύσει κάποιο μικρόβιο μέσω του σπέρματος, η μόλυνση της χοιρομητέρας είναι πολύ πιθανή. Αυτό, αποφεύγεται εν μέρει, με τη λεπτομερή μικροσκοπική εξέταση του σπέρματος πριν την σπερματέγχυση (κάτι που είναι εντελώς αδύνατο με τη φυσική οχεία), καθώς σοβαρές μολύνσεις στο σπέρμα επηρεάζουν τη ζωτικότητά του, αφού οι τυχόντες μικροοργανισμοί δρουν ανταγωνιστικά με τα σπερματοζωάρια στην κατανάλωση των θρεπτικών ουσιών του αραιωτικού. Γι αυτό, σπέρμα που παρουσιάζει αδικαιολόγητα χαμηλή ζωτικότητα πρέπει να μη χρησιμοποιείται (μαζί με τα υπόλοιπα της ίδιας παρτίδας) και να ελέγχεται αμέσως η προέλευσή του.
Ένα ακόμη πλεονέκτημα είναι ότι δίνεται η δυνατότητα για γονιμοποίηση νεαρών χοιρομητέρων από μεγαλόσωμους κάπρους και αντίστροφα. Ζώα υψηλής γενετικής αξίας χρησιμοποιούνται εντατικά, και η γενετική βελτίωση στον πληθυσμό προάγεται με πολύ πιο ταχείς ρυθμούς (έως και 80 οχείες από έναν βελτιωτή κάπρο το μήνα με την αναλογία κάπρων προς χοιρομητέρες να μπορεί να φθάσει και το 1 προς 200). Σε περιπτώσεις μάλιστα, που το σπέρμα προέρχεται από Κέντρα Τ.Σ., οι σπερματοδότες κάπροι είναι ζώα υψηλής γενετικής αξίας που μια εμπορική μονάδα θα ήταν ασύμφορο να εκτρέφει. Επιπλέον, με δεδομένο ότι η πλειοψηφία των τοκετοομάδων προέρχεται από τέτοια ζώα, καταλήγουμε σε έναν πληθυσμό παχυνόμενων χοιριδίων με άριστα κρεοπαραγωγικά χαρακτηριστικά και μοναδική ομοιογένεια, που σε άλλη περίπτωση είναι αδύνατο να επιτευχθεί. Τέλος, ανοίγεται ένας μεγάλος ορίζοντας διαχειριστικών δυνατοτήτων για τον εκτροφέα καθιστώντας τον, πολύ πιο ευέλικτο ως επιχειρηματία. Συγκεκριμένα, ο πατρογονικός έλεγχος γίνεται πιο εύκολος, με αποτέλεσμα τη διευκόλυνση στη διατήρηση αρχείων για τον έλεγχο του πληθυσμού. Κέρδος προκύπτει και στα εργατικά από τη διευκόλυνση λόγω ομαδοποιήσεων μεγάλου αριθμού χοιρομητέρων κατά τον απογαλακτισμό, οχεία και τοκετό. Ακόμη η εργασία γίνεται ελκυστικότερη λόγω ουσιωδέστερης συμμετοχής του εφαρμοστή και της εργαστηριακής φύσης της απασχόλησης.
Βιβλιογραφία
Ανίχνευση του οίστρου στα ζώα χοιροτροφικής εκμετάλλευσης
Η βελτίωση του αναπαραγωγικού αποτελέσματος και της οικονομικότητάς του από την μεριά του θηλυκού μπορεί να πραγματοποιηθεί με διάφορες επεμβάσεις κι επενδύσεις. Μια οικονομική ζωοτεχνική επέμβαση που συμβάλλει σημαντικά στην αύξηση της γονιμότητας του αναπαραγωγικού πληθυσμού, είναι η σωστή ανίχνευση του οίστρου.
Η ανίχνευση του οίστρου [1] πρέπει να γίνεται από έμπειρο εργάτη και να επιβεβαιώνεται από την παρουσία κάπρου. Μεγάλη σημασία έχει η συχνότητα με την οποία γίνεται για τον προσδιορισμό της ώρας έναρξης του οίστρου, ιδιαίτερα όταν εφαρμόζεται Τ.Σ.. Εάν εφαρμόζεται έλεγχος μια φορά την ημέρα, μεσολαβεί ένα διάστημα 24 ωρών μεταξύ δύο ελέγχων κατά το οποίο μπορεί η χοιρομητέρα να εκδηλώσει οίστρο. Έτσι, ο προσδιορισμός της ώρας έναρξης του οίστρου και στη συνέχεια της ώρας σπερματέγχυσης είναι ανακριβής. Με την αύξηση του αριθμού των ημερήσιων ελέγχων επιτυγχάνουμε ακριβέστερο προσδιορισμό των γεγονότων του οίστρου και της γονιμοποίησης και κατά συνέπεια καλύτερο αποτέλεσμα. Για την πρακτική αυτή το μόνο που χρειάζεται είναι η επιπλέον απασχόληση του εργάτη, που συχνά μπορεί να πραγματοποιηθεί και μέσα στο ωράριο εργασίας του. Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως με ελάχιστο κόστος, μπορούμε να βελτιώσουμε το οικονομικό αποτέλεσμα της εκτροφής με αύξηση του ποσοστού γονιμότητας και του μεγέθους των τοκετοομάδων. Η εκτέλεση όμως της πρακτικής αυτής πρέπει να είναι επιμελής και συχνή, γιατί έχει αποδειχτεί ότι η συχνή ολιγόλεπτη συνεύρεση του κάπρου με τις χοιρομητέρες αποφέρει καλύτερο αποτέλεσμα, όχι μόνο στην ανίχνευση αλλά και στην πρόκληση του οίστρου συγκριτικά με τη συνεχή παρουσία κάπρου. Άρα, με την πρακτική αυτή συμβάλουμε τα μέγιστα στη σωστή αναπαραγωγική λειτουργία του πληθυσμού και περιορίζουμε σημαντικά τα σφάλματα στην ανθρώπινη επέμβαση για τη βελτίωση της αναπαραγωγικής λειτουργίας των χοίρων.
Βιβλιογραφία
Διάγνωση εγκυμοσύνης στις χοιρομητέρες
Ένα σημαντικό πρόβλημα για την οικονομικότερη διαχείριση της αναπαραγωγής είναι και οι άδειες μέρες, οι μέρες δηλαδή που οι χοιρομητέρες δεν κυοφορούν και γενικά δεν βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη φάση του αναπαραγωγικού τους κύκλου (οίστρος-εγκυμοσύνη-τοκετός-θηλασμός-απογαλακτισμός-οίστρος). Με τον όρο άδειες μέρες ορίζουμε αρχικά το μεσοδιάστημα μεταξύ απογαλακτισμού και επόμενου οίστρου.
Συμπεριλαμβάνει όμως και τις ημέρες που μεσολαβούν στις χοιρομητέρες που δε συλλαμβάνουν και μέχρι τον οίστρο κατά τον οποίο η χοιρομητέρα θα εντοπιστεί και θα γονιμοποιηθεί, για να επανέλθει στην αναπαραγωγική διαδικασία. Συχνά, άδειες μέρες προκύπτουν και από χοιρομητέρες που είτε δεν επανέρχονται σε οίστρο μετά τον απογαλακτισμό, είτε εκδηλώνουν σιωπηλούς οίστρους, δηλαδή οίστρους χωρίς χαρακτηριστικές εκδηλώσεις που δεν ανιχνεύονται, είτε διάγουν μια παρατεταμένη άγονη περίοδο λόγω ανωμαλιών στη φυσιολογική λειτουργία του αναπαραγωγικού τους συστήματος (μολύνσεις, ασθένειες, εποχιακή υπογονιμότητα κ.λπ.). Τέλος, στις άδειες μέρες προστίθενται και οι μέρες που βρίσκονται κάποιες χοιρομητέρες που, ενώ συλλαμβάνουν δεν καταλήγουν σε τοκετό (ακανόνιστες επιστροφές και αποβολές).
Το μέγεθος αυτό, βλέπουμε πως έχει πολλές συνιστώσες και γι' αυτό μπορεί συχνά να ξεπερνά κατά πολύ τα αποδεκτά όρια και να γίνεται ένας σημαντικός παράγοντας μείωσης του αναπαραγωγικού αποτελέσματος. Σε ιδανικές συνθήκες, οι άδειες μέρες περιορίζονται στις ημέρες που μεσολαβούν φυσιολογικά από τον απογαλακτισμό μέχρι τον επόμενο οίστρο και είναι 4 έως 7. Άρα, σε ετήσια βάση δεν ξεπερνούν τις 15 (7*2,2 κύκλοι/έτος) για κάθε χοιρομητέρα. Δυστυχώς όμως, όλοι οι άλλοι παράγοντες επιβαρύνουν αυτό το μέγεθος και συνεπώς και τη βιωσιμότητα των εκμεταλλεύσεων, γιατί πολλαπλασιάζονται οι ημέρες κατά τις οποίες οι χοιρομητέρες εκτρέφονται χωρίς να παράγουν.
Ο βασικός τρόπος για να περιοριστούν αυτές οι ζημιογόνες ημέρες είναι η έγκαιρη και ασφαλής διάγνωση της εγκυμοσύνης [1], ούτως ώστε οι μη έγκυες χοιρομητέρες να απομονώνονται και να διαχειρίζονται ιδιαίτερα με πρόκληση οίστρου φυσικά (επαφή με κάπρο) ή ορμονικά, ή ακόμη και να απομακρύνονται από την εκτροφή. Μια πρώτη ένδειξη εγκυμοσύνης είναι η μη επιστροφή της χοιρομητέρας σε οίστρο. Αυτή όμως, πρέπει να επιβεβαιώνεται αμέσως μετά για τον ασφαλή διαχωρισμό εγκύων και μη χοιρομητέρων. Η επιβεβαίωση αυτή γίνεται με συσκευές υπερήχων που με ακρίβεια που υπερβαίνει το 95% χρησιμοποιούνται στη διάγνωση της εγκυμοσύνης. Το κόστος αγοράς σήμερα δεν είναι απαγορευτικό καθώς κυμαίνεται στο ύψος των 3.000 € περίπου. Η εφαρμογή του τακτικού ελέγχου, δε, δεν υπερβαίνει τη μία ώρα εβδομαδιαίως, ανάλογα βέβαια και με το μέγεθος της εκτροφής. Έτσι, αν αναλογιστούμε ότι το ημερήσιο κόστος διατροφής μόνο, είναι 1 € ανά χοιρομητέρα τότε υπολογίζουμε ότι για την απόσβεση της επένδυσης πρέπει να ωφεληθούμε 3000 άδειες μέρες. Το μέγεθος αυτό μοιάζει αλλά δεν είναι μεγάλο. Για παράδειγμα σε μια εκτροφή 300 χοιρομητέρων το κέρδος 3 ημερών ανά χοιρομητέρα και έτος εξασφαλίζει την απόσβεση σε τρία έτη. Άρα, αποτελεί μια επένδυση που είναι συμφέρουσα και μπορεί να εισάγει μια ζωοτεχνική πρακτική που εντείνει τον έλεγχο στην αναπαραγωγική λειτουργία μιας εκτροφής χοίρων και συμβάλλει σημαντικά στην επιτυχή και επικερδή διαχείριση του πληθυσμού.
Με την εφαρμογή των διαχειριστικών αλλαγών κατόπιν σχεδιασμού, δοκιμών και μελέτης, η πιθανότητα αντιμετώπισης απρόβλεπτων καταστάσεων περιορίζεται, όπως περιορίζονται και οι επιπτώσεις από τυχόν κρίσιμες καταστάσεις. Για να επιτευχθούν όμως αυτά, πρέπει ο χοιροτρόφος σε καθημερινή βάση να τηρεί αρχεία με όλα τα γεγονότα και μεγέθη της εκτροφής του. Η γνώση είναι δύναμη όταν βασίζεται σε συστηματική καταγραφή και εκτίμηση των παραμέτρων και συμβάντων της επιχείρησης. Η βασική άλλωστε αρχή της σύγχρονης κτηνοτροφίας είναι: «Δεν μπορείς να διαχειριστείς ό,τι δεν έχεις μετρήσει».
Βιβλιογραφία
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ιωαννίνων-Εχθροί εσπεριδοειδών 14-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ιωαννίνων-Εχθροί - ασθένειες ελιάς 1-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ιωαννίνων-Μύγα Μεσογείου στα εσπεριδοειδή 16-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ηρακλείου-Ασθένειες δεσπολιάς 24-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ηρακλείου-Ασθένειες ελιάς 8-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ηρακλείου-Εχθροί ασθένειες μηλιάς, αχλαδιάς 14-11-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ηρακλείου-Εγκεκριμένα εντομοκτόνα για την καλλιέργεια της πατάτας 18-6-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ηρακλείου-Εγκεκριμένα μυκητοκτόνα για την καλλιέργεια της πατάτας 18-6-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Κυκλοκόνιο ελιάς 16-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Εχθροί - ασθένειες πυρηνόκαρπων, μηλοειδών 10-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Κιλκίς 4-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 5 - νομός Κιλκίς 16-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 2 - νομός Πέλλης 8-7-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 3 - νομός Πέλλης 9-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Πέλλης 16-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 5 - νομός Πιερίας 27-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Πιερίας 12-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 3 - νομός Πέλλης 31-7-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 2 - νομός Ημαθίας 1-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Θεσσαλονίκης 9-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 3 - νομός Θεσσαλονίκης 9-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 3 - νομός Χαλκιδικής 22-7-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Θεσσαλονίκης-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Χαλκιδικής 13-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Φυτοπροστασία βαμβακιού - νομός Σερρών 17-6-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 2 - νομός Ξάνθης 2-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Εχθροί - ασθένειες αμπελιού 3-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Φθοριμαία πατάτας 3-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Εχθροί - ασθένειες ελιάς 8-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 2 - νομός Σερρών 25-7-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - Δράμας 11-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 3 - Δράμας 16-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - Ορεστιάδα 20-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 5 - Ορεστιάδα 11-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - Αλεξανδρούπολη 20-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 5 - Αλεξανδρούπολη 9-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Ξάνθης 23-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 3 - νομός Ξάνθης 28-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Ροδόπης 11-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Ροδόπης 10-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 5 - νομός Σερρών 13-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Καβάλας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 6 - νομός Σερρών 10-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ναυπλίου-Μύγα Μεσογείου στις βερυκοκκιά, ροδακινιά, νεκταρινιά 27-5-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ναυπλίου-Εχθροί - ασθένειες αχλαδιάς 17-6-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ναυπλίου-Εχθροί - ασθένειες ελιάς 16-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ναυπλίου-Εχθροί - ασθένειες πυρηνόκαρπων 4-11-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ναυπλίου-Εχθροί - ασθένειες μηλιάς, αχλαδιάς 4-11-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ναυπλίου-Εχθροί μηλιάς 26-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Ναυπλίου-Παρλατόρια ελιάς 7-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Εντομολογικές ασθένειες καρυδιάς 21-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Εχθροί - ασθένειες πυρηνόκαρπων 31-7-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 5 - νομός Τρικάλων 25-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Τρικάλων 30-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Μαγνησίας 3-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 5 - νομός Μαγνησίας 18-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 5 - νομός Φθιώτιδος 21-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Φθιώτιδος 23-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 3 - νομός Λαρίσης 7-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 6 - νομός Λαρίσης 7-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 5 - νομός Καρδίτσης 1-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Καρδίτσης 29-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 5 - νομός Εύβοιας 23-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Εύβοιας 4-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Βοιωτίας 16-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 3 - νομός Βοιωτίας 27-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 2 - νομός Φθιώτιδος 9-7-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Εχθροί - ασθένειες αμπελιού 17-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Εχθροί - ασθένειες πυρηνόκαρπων, καρυδιάς 13-11-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Μαγνησίας-Εντομολογικές ασθένειες πυρηνόκαρπων 5-6-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Αχαΐας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 6 - νομός Ηλείας 30-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Αχαΐας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 7 - νομός Ηλείας 15-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Αχαΐας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 4 - νομός Ηλείας 23-8-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Αχαΐας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 5 - νομός Αιτωλοακαρνανίας 27-9-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Αχαΐας-Τεχνικό δελτίο βαμβακοκαλλιέργειας Νο 6 - νομός Αιτωλοακαρνανίας 29-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Αχαΐας-Εχθροί ασθένειες μηλιάς, αχλαδιάς 17-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Αχαΐας-Ψεκασμός κορύνεου, βακτηρίωσης 15-10-13.pdf
Αρχείο:ΠΚΠΦ&ΠΕ Αχαΐας-Εχθροί ασθένειες εσπεριδοειδών 10-10-13.pdf
Μερικές από τις ποικιλίες που χρησιμοποιούνται παρατίθενται στον πίνακα:
| Sindos 80 (Σίνδος 80) | 4S | AKALA Σίνδου | Samos (Σάμος) |
| Zeta 2 | Ζeta 5 | Regina | Mirkana |
| Korina (Κορίνα) | Myrto (Μυρτώ) | Eva (Εύα) | Ourania |
| Stoneville - 506 | ST 324 | Avgi (Αυγή) | Ilion |
| Penta | Alfa | Zoi | Nevada |
| Roxy | Contessa | Tropicana | El dorado |
| Balka | Maya | King | Sure grow 501 |
| Sure grow 404 | Montana | Yuma | Apollonia |
| Olympia | Christidis (Χρηστίδης) | Ethiage - 1 (ΕΘΙΑΓΕ - 1) | Ponderosa |
| Carat | Ipen | Renata | Christina (Χριστίνα) |
| Romila | Indiana | Lia | Amara |
| Sure grow 125 | Diva | Stefania | Bolina |
| Express | Dalia | Lucia (Λουκία) | Astra |
| Vento | Macedon | Dimitra | Nova |
| Bravada | Alpina | Romanos (Ρωμανός) | Elina |
| Gedera - 5 | Ariana - 1 | Luna | Antaios |
| Promitheas (Προμηθέας) | Delta odalo | Arena | Velos |
| Joan | Vaki - 230 | Sandra | Paloma |
| Noris | Flora | Kalidon | Fantom |
| Primera | ST 373 | Dora | Sofia |
| Fotini | Ionia (Ιωνία) | Pontow (Πόντος) | Karlila |
| Cronos | Hermes | Artemis | Irini (Ειρήνη) |
| Celia | Gedera 10 | Milenium | Anita |
| Speed | Canon | Campo | Lider |
| Foivi | Ideal | Samantha | Ilektra (Ηλέκτρα) |
| Andromeda | Assos | Sun | Esmeralda |
| Pandora | Roka | Lacta | Leon |
| Alexandros | Cotton club | Babylon | Amanta |
| Dynasty | Focus | Espada | Symbol |
| Iliana | Mythos (Μύθος) | Atlas | ST 463 |
| Celestia | ST 457 | ST 468 | Perla |
| Orion | Impreza | Lonza | Mirage |
| Platina | Famosa | Anais | Seria |
| Almon | Cobra | Zarko | Faytos |
| Foivos | Avra | Delta diamond | Extra |
| Nima | Martha | X020 | Aneto |
| DP468 | DR577 | DP419 | Thessalia (Θεσσαλία) |
| Niki | Junkal | Delfos | Evdokia (Ευδοκία) |
| Tzortzina (Τζορτζίνα) | Oscar | Stuka | Vered |
| Pigal | Neilos | ST 446 | ST 431 |
| ST 525 | Pigasos (Πήγασος) | Proteas | ST 474 |
| Cosmos | Icarus | Donna | Orfeas |
| Tota | CT 1 | CT 12 | Ekati |
| KK801 | KK803 | KK805 | KK807 |
| KK808 | Kallina | Elsa | Africa |
| Lambada | ST 405 | ST 402 | ST 318 |
| Candia | Laura | Νεφέλη | Select |
| Atlanda | Evita | Julia | Carmen |
| Claudia | DP 396 | Albariza | Tosca |
| Intercott 211 | DP 332 | Betica | ST 478 |
| DP 402 | ST 363 | DP 349 | Cruis |
| Savina | Hersi | Speed R1 | DP 401 |
Γεωργία ακριβείας
Η Γεωργία ακριβείας είναι ένα σύστημα διαχείρισης αγροτεμαχίων σύμφωνα με το οποίο μπορούν να εφαρμοστούν διαφορετικά επίπεδα εισροών σε περιοχές του αγρού ανάλογα με το δυναμικό παραγωγής και τις εδαφοκλιματικές συνθήκες. Η γεωργία ακριβείας στοχεύει στην αύξηση της παραγωγής και βελτίωση της ποιότητας, όσο και στην μείωση αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον.
Η Γεωργία Ακριβείας (Precision Agriculture) είναι μια νέα μέθοδος γεωργικής πρακτικής, η οποία χρησιμοποιεί πληροφορία με σαφήνεια προσδιορισμένη ως προς το χώρο και το χρόνο, προκειμένου να μεγιστοποιήσει την αποδοτικότητα των εισροών και να ελαχιστοποιήσει τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις.
Η Γεωργία Ακριβείας βασίζεται σε τεχνολογίες και μέσα ικανά να καταγράψουν με ακρίβεια την υπάρχουσα κατάσταση στον αγρό, στη συνέχεια να διαχειριστούν τη συγκεντρωμένη πληροφορία και δεδομένα και τέλος να εφαρμόσουν τις εισροές έτσι, ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες κάθε σημείου και χρονικής στιγμής ξεχωριστά. Στις τεχνολογίες αυτές συμπεριλαμβάνονται:
- Συστήματα και μηχανισμοί καταγραφής δεδομένων, όπως χάρτες αποδόσεων, εργαστηριακές αναλύσεις, Τηλεπισκόπηση, Συστήματα εντοπισμού θέσης και Αισθητήρες.
- Συστήματα διαχείρισης και απόδοσης αποτελεσμάτων, όπως Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών - Γ.Σ.Π. και Έμπειρα συστήματα.
- Συστήματα μεταβαλλόμενης εφαρμογής (της ροής ή του είδους), όπως λιπασματοδιανομείς, σπορείς, ψεκαστήρες, κ.ά.
Σε αντίθεση με τις συμβατικές μεθόδους αγροτικής παραγωγής, όπου οι εισροές παρέχονται ενιαία στον αγρό, θεωρώντας ότι υπάρχει μια αποδεκτή ομοιογένεια στις εδαφολογικές ιδιότητες και τη γονιμότητα του εδάφους, την εδαφική υγρασία, τους πληθυσμούς των ζιζανίων και των εντόμων, και τα χαρακτηριστικά των φυτών, η γεωργία ακριβείας διαχειρίζεται τον αγρό σε μικρότερες περιοχές (διαχειριστικές ζώνες) που εμφανίζουν μια σχετική ομοιομορφία που ανταποκρίνεται περισσότερο στην πραγματικότητα. Με τη γεωργία ακριβείας διαχειριζόμαστε αποτελεσματικότερα την τοπική παραλλακτικότητα ενός αγρού με στόχο :
- Την αύξηση της απόδοσης της παραγωγής.
- Τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων.
- Την ορθολογική και αποτελεσματικότερη χρήση των χημικών εισροών.
- Τη μείωση κατανάλωσης ενέργειας.
- Την προστασία του εδάφους και των υπογείων υδάτων.
Η διαφορά μεταξύ της έως σήμερα (παραδοσιακής) γεωργίας και της νέας γεωργικής πρακτικής ακριβείας βρίσκεται στον τρόπο που κάθε μια αντιμετωπίζει τα αγροτεμάχια. Ενώ, δηλαδή, η παραδοσιακή γεωργία αντιμετωπίζει τα αγροτεμάχια ως ομοιόμορφα (βασιζόμενη σε μέσους όρους), η Γεωργία Ακριβείας αναγνωρίζει, καταγράφει και διαχειρίζεται την εγγενή ή επίκτητη, ως προς το χώρο και το χρόνο, παραλλακτικότητά τους (variability) (Εικόνα 1.2.1).
Όσον αφορά το χαρακτήρα της, η παραλλακτικότητα διακρίνεται σε:
- Χωρική παραλλακτικότητα, η οποία γίνεται αντιληπτή ως μεταβολή των ιδιοτήτων και των χαρακτηριστικών του εδάφους, της καλλιέργειας ή άλλων παραμέτρων του αγροτεμαχίου, με την αλλαγή θέσης μέσα στο αγροτεμάχιο.
- Χρονική παραλλακτικότητα, η οποία γίνεται αντιληπτή ως μεταβολή όλων των παραπάνω παραμέτρων, με το χρόνο.
- Προβλεπτική παραλλακτικότητα, η οποία γίνεται αντιληπτή ως ασυμφωνία μεταξύ των προβλεπόμενων και των πραγματικών τιμών για τις διάφορες θέσεις μέσα στο αγροτεμάχιο, ή τις διάφορες καλλιεργητικές χρονιές.
Όσον αφορά τις παραμέτρους που παραλλάσσουν, διακρίνονται σε:
- Εδαφολογικές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η υφή, η δομή, η οργανική ουσία, η υδατοϊκανότητα, τα θρεπτικά στοιχεία, η Ικανότητα Ανταλλαγής Κατιόντων (CEC), η σκληρότητα, η ηλεκτρική αγωγιμότητα, το βάθος του επιφανειακού εδάφους, κ.ά.
- Βιολογικές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι μικροβιακοί πληθυσμοί του εδάφους, οι πληθυσμοί των ζιζανίων, οι πληθυσμοί των εντόμων, οι ασθένειες, η ανάπτυξη της καλλιέργειας και η απόδοση της συγκομιζόμενης καλλιέργειας. Η πιο συνήθης βιολογική παράμετρος που παραλλάσσει είναι η απόδοση της καλλιέργειας, η διαφορά της οποίας από σημείο σε σημείο είναι πολλές φορές εντυπωσιακή.
- Εξέλιξης της κατάστασης, με σημαντικότερη παράμετρο το άζωτο, το οποίο στην εδαφική κατατομή εκφράζει την ισορροπία που υπάρχει ανάμεσα σε μία σειρά από διαδικασίες. Ανάμεσά τους η ανοργανοποίηση, η ακινητοποίηση, η απονιτροποίηση, η εξαέρωση, η νιτροποίηση, η απορρόφηση, η πρόσληψη από τα φυτά και η έκπλυση. Με αυτές τις διαδικασίες σχετίζονται ιδιότητες του εδάφους, όπως η περιεκτικότητα σε νερό, η θερμοκρασία, το pH, η υφή, η περιεκτικότητα σε οργανική ουσία και η κατάσταση στράγγισης (Mulla and Schepers (1997). Εφόσον οι ιδιότητες αυτές παραλλάσσουν χωρικά, τότε και η εξέλιξη των παραπάνω διαδικασιών παραλλάσσει χωρικά.
Σκοπός της είναι:
- Να οδηγήσει σε καλύτερη επιλογή των γεωργικών πρακτικών, σε συνάρτηση με τις ανάγκες των καλλιεργειών. Παράδειγμα αποτελεί η προσαρμοσμένη εφαρμογή λίπανσης (π.χ. διαφορετικές ποσότητες σε διαφορετικά σημεία του αγρού).
- Να μειώσει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της καλλιέργειας. Να μειώσει δηλαδή την υπερβολική χρήση χημικών και την υπέρμετρη χρήση γεωργικών μηχανημάτων
- Να μπορέσει να δώσει, τελικά, αυξημένη παραγωγή καλύτερης ποιότητας και ποσότητας, αυξάνοντας το εισόδημα του καλλιεργητή.
Οι γεωργικές εκμεταλλεύσεις οι οποίες επιθυμούν την αξιολόγηση και πιστοποίηση του συστήματος ολοκληρωμένης διαχείρισης στη γεωργική παραγωγή, υποβάλλουν στον Ελληνικό Οργανισμό Τυποποίησης (ΕΛΟΤ) αίτηση, σύμφωνα με τον γενικό κανονισμό αξιολόγησης και πιστοποίησης συστημάτων στη γεωργική παραγωγή. Το έντυπο αίτησης παραλαμβάνουν από τον ΕΛΟΤ, ή με e-mail ή από την ιστοσελίδα του ΕΛΟΤ. Η γεωργική εκμετάλλευση μαζί με την αίτηση συνυποβάλλει υποχρεωτικά:
- το εγχειρίδιο του συστήματος ολοκληρωμένης διαχείρισης στη γεωργική παραγωγή,
- κατάλογο των ισχυουσών διαδικασιών του συστήματος ολοκληρωμένης διαχείρισης, με ένδειξη της κατάστασής τους (έκδοση, ημερομηνία έκδοσης),
- κατάλογο των παραγωγών που είναι ενταγμένοι στο σύστημα ολοκληρωμένης διαχείρισης και των αγροτεμαχίων τους που να περιλαμβάνει τις ακόλουθες πληροφορίες: ονοματεπώνυμο και πατρώνυμο παραγωγού, κωδικό παραγωγού, ΑΦΜ παραγωγού, είδος και ποικιλία καλλιέργειας, κωδικό, αριθμό και έκταση αγροτεμαχίων, νομός όπου βρίσκονται τα αγροτεμάχια, και υποχρεωτικά κωδικό ΟΣΔΕ σε περίπτωση επιδοτούμενων καλλιεργειών.
Η γεωργική εκμετάλλευση μπορεί να συνυποβάλλει και οποιαδήποτε άλλη τεκμηρίωση κρίνει ως απαραίτητη.
Κάθε αίτηση που υποβάλλεται αφορά μία γεωργική εκμετάλλευση. Σε περίπτωση επέκτασης του πιστοποιητικού συμμόρφωσης με το σύστημα ολοκληρωμένης διαχείρισης σε νέα μέλη – παραγωγούς ή/και σε νέα αγροτεμάχια ή / και σε νέες καλλιέργειες πρέπει να υποβάλλεται νέα αίτηση.
Ο ΕΛΟΤ εξετάζει τα στοιχεία που περιέχονται στην αίτηση και τη συνυποβληθείσα τεκμηρίωση και προβαίνει αν απαιτείται, σε αναζήτηση πρόσθετης πληροφόρησης ή διευκρινίσεων. Οι αιτήσεις επέκτασης σε νέα μέλη (παραγωγούς) ή νέα αγροτεμάχια γίνεται αποδεκτή μόνο εφόσον αυτοί έχουν ενταχθεί στο σύστημα ολοκληρωμένης διαχείρισης στην αρχή της εκάστοτε καλλιεργητικής περιόδου.
Με την αποδοχή της αίτησης, υπογράφεται σύμβαση μεταξύ του ΕΛΟΤ και της προς πιστοποίηση γεωργικής εκμετάλλευσης στην οποία καθορίζονται οι όροι της συνεργασίας στα πλαίσια των δραστηριοτήτων πιστοποίησης. Στην υπογραφόμενη μεταξύ τους σύμβαση πιστοποίησης καθορίζονται το ποσό που καταβάλλουν οι επιχειρήσεις /εκμεταλλεύσεις στον ΕΛΟΤ ως δαπάνη για την πραγματοποίηση των διαδικασιών ελέγχου και πιστοποίησης, ο τρόπος και η ημερομηνία καταβολής του προαναφερθέντος ποσού.
Σε περίπτωση που η αίτηση απορριφθεί, η γεωργική εκμετάλλευση ενημερώνεται γραπτώς για τους λόγους απόρριψής της.
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- "Γενικός κανονισμός αξιολόγησης και πιστοποίησης συστημάτων ολοκληρωμένης διαχείρισης στη γεωργική παραγωγή",Ελληνικός Οργανισμός Τυποποίησης (ΕΛΟΤ), Διεύθυνση Πιστοποίησης, ημερομηνία έγκρισης 30-05-2011
:::hssklpppiuhncmclps.,ddoij'''eimai oraios
thelo adeia
hhjkkkfftdtwedwdcg ggdasdfseyrwqyefvacxvmfsda,hfh
sdffdhadshfshfkhfldfueoiwuoewcxzc,,x
gggghjj Πάρης
- ΓΓΗΗΞΚΚ
- ΝΗΞΞΚΚΚ
- ΓΓΓΗΞΞΚΞΚ
- ΩΩΗΗΗΘΙΙΙΙΙ
- ΓΓΓΓΓΓΓΓΓ
- ΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ
- FFFFFFFF
- GGGGGGGG
- HHHHHHHHH
- HHHHHHH
- HHHHHHHH
- GGGGGGGGGG
- GGGGGGGGGG
- GGGGGG
- GGGGGG
- fFFFFF
- FF
- GGGGGG
| HHHHHHHH | HHHHHHH |
| GGGGGGGG | GGGGGGG |
| one | two | three |
|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 |
Μη μεταδοτικές ασθένειες φυτών
Μικροβιολογικά κριτήρια για τα τρόφιμα
[[Μέτρο 126 "Αποκατάσταση του γεωργικού παραγωγικού δυναμικού, που ζημιώθηκε από φυσικές καταστροφές και εισαγωγή των κατάλληλων δράσεων πρόληψης"]]
Εδαφοκλιματικές συνθήκες ελιάς
Προετοιμασία εδάφους-εγκατάσταση ελαιώνα
Θρεπτικά στοιχεία λίπανσης ελιάς
Παράγοντες που επηρεάζουν την ανθοφορία και την καρποφορία της ελιάς
Δειγματοληψία εδάφους και φύλλων
Χαρακτηριστικά καρπού επιτραπέζιας ελιάς
Εμπορικοί τύποι επιτραπέζιας ελιάς
Τρόποι συλλογής επιτραπέζιας ελιάς
Εδαφοκλιματικές απαιτήσεις βαμβακιού
Βοτανικά χαρακτηριστικά βαμβακιού
Μορφολογία του βαμβακιού Gossypium hirsutum
Τεχνολογικά χαρακτηριστικά βαμβακιού
Παράγοντες που επηρεάζουν τα τεχνολογικά χαρακτηριστικά του βαμβακιού
Ποιοτικά χαρακτηριστικά βαμβακιού
Συστήματα ποιοτικής αναγνώρισης HVI και AFIS
Καλλιεργητικές φροντίδες βαμβακιού μέχρι την σπορά
________________________________________________________________________________________________________________________________
Μη διασυνδεδεμένα νησιά
Τα νησιά της ελληνικής επικράτειας, των οποίων το δίκτυο διανομής ηλεκτρικής ενέργειας δεν συνδέεται με το Σύστημα ή/και το δίκτυο διανομής της ηπειρωτικής χώρας.
ΑΓ. ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΑΓΑΘΟΝΗΣΙ ΑΜΟΡΓΟΣ ΑΝΑΦΗ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΟΣ ΑΡΚΟΙ ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ ΓΑΥΔΟΣ ΓΥΑΛΙ ΔΗΛΟΣ ΔΟΝΟΥΣΑ ΕΡΕΙΚΟΥΣΑ ΗΡΑΚΛΕΙΑ ΘΗΡΑ ΘΗΡΑΣΙΑ ΘΥΜΑΙΝΑ ΙΚΑΡΙΑ ΙΟΣ ΚΑΛΥΜΝΟΣ ΚΑΡΠΑΘΟΣ ΚΑΣΟΣ ΚΙΜΩΛΟΣ ΚΟΥΦΟΝΗΣΙ ΚΡΗΤΗ ΚΥΘΝΟΣ ΚΩΣ ΛΕΙΨΟΙ ΛΕΡΟΣ ΛΕΣΒΟΣ ΛΗΜΝΟΣ ΜΑΡΑΘΙ ΜΕΓΙΣΤΗ ΜΗΛΟΣ ΜΥΚΟΝΟΣ ΝΑΞΟΣ ΝΙΣΥΡΟΣ ΟΘΩΝΟΙ ΟΙΝΟΥΣΕΣ ΠΑΡΟΣ ΠΑΤΜΟΣ ΡΟΔΟΣ ΣΑΜΟΣ ΣΕΡΙΦΟΣ ΣΙΚΙΝΟΣ ΣΙΦΝΟΣ ΣΚΥΡΟΣ ΣΥΜΗ ΣΥΡΟΣ ΣΧΟΙΝΟΥΣΑ ΤΕΛΕΝΔΟΣ ΤΗΛΟΣ ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟΣ ΦΟΥΡΝΟΙ ΧΑΛΚΗ ΧΙΟΣ ΨΑΡΑ ΨΕΡΙΜΟΣ
